Page 12 - zoulas-mellonymfoi
P. 12
προσωπικής προσπάθειας του κάθε ανθρώπου να αφήνει τον εαυτό του
στην καθοδήγηση του Θεού. «Η αυθαιρεσία του συγχρόνου ανθρώπου και
η αλαζονεία του για την τεχνική του πρόοδο είναι τόσο επικίνδυνη, όσο
και η ηθική ακαμψία ή ο φτηνός συμβιβασμός, που στομώνει όλες τις
πνευματικές αξίες. Όσο πιο ανεπιφύλακτα αγαπάμε το Θεό, τόσο πιο
σίγουρα θα μας καθοδηγεί προς το παιδί, προς την προφύλαξη ή την
εγκράτεια και θα μας δίνει τη δύναμη και τη χαρά να ακολουθούμε το
δρόμο Του» .
15
Πολύ πιο αυστηρή θα έπρεπε σίγουρα να είναι η γνωμοδότηση μιας
επιτροπής, για τα θέματα της άμβλωσης και των εκτρώσεων. Χωρίς να
πέσει στην παγίδα να χρησιμοποιήσει ως κύριο επιχείρημα το
δημογραφικό πρόβλημα, θα έπρεπε να ρίξει όλο το βάρος της στην
θεολογική ερμηνεία της σπουδαιότητας της ανθρώπινης ζωής και του
ανθρώπινου προσώπου και της αποδείξεως ότι τούτο υφίσταται εξ άκρας
συλλήψεως. Ανυποχώρητη και πάλι, αλλά πάντα με αγαπητικό και
στοργικό ύφος, να έφερνε προ των αληθινών ευθυνών των, τους γονείς
(κυρίως τις μητέρες) και τους ιατρούς αλλά και ολόκληρη την κοινωνία
μας. Και τούτο διότι αν θέλουμε να «παίξουμε» με τις δικές μας ζωές και
ψυχές, δεν πρέπει να μας επιτρέπεται να «παίζουμε» με τις ζωές των
άλλων, για να αποποιηθούμε όποιες ευθύνες απέναντι τους. Εν τοιαύτη
περιπτώσει, άλλο αντισύλληψη κι άλλο άμβλωση «το μη χείρον,
βέλτιστον»!
11