Page 2 - aslanidis-irodianoi
P. 2
Η Ιουδαία, μετά την περίοδο των Ασμοναίων (167-63π.Χ.), περνά στα χέρια της
Ρώμης με τον ερχομό του Πομπήιου από την Συρία το 63 π.Χ.. Αυτό είχε ως
αποτέλεσμα να προκληθούν πολλές ανακατατάξεις στην περιοχή για ένα μεγάλο
1
χρονικό διάστημα . Η Σύγκλητος, το εκτελεστικό όργανο της ρωμαϊκής δημοκρατίας,
έστειλε τον Γναίο Πομπήιο τον Μέγα να καταδιώξει και να νικήσει τους πειρατές της
Κιλικίας (67-66 π.Χ.), που δημιουργούσαν αρκετά προβλήματα στην Ρώμη. Ο ίδιος,
βέβαια, δεν είχε πρόθεση να περιοριστεί σε μια τόσο ασήμαντη πράξη. Γι’ αυτό μετά
την επιτυχία του εναντίων των πειρατών, ξεκίνησε να επεκτείνει τα σύνορα της
αυτοκρατορίας προς τα Ανατολικά. Αυτό είχε ως σκοπό από την μια να εμποδίσει
τους Πάρθιους να εισβάλουν στην σφαίρα επιρροής της Ρώμης και από την άλλη με
2
τις επιτυχίες του να εξυψώσει την δόξα του .
Όμως, το ενδιαφέρον της Ρώμης πολύ σύντομα στράφηκε προς την περιοχή της
Ιουδαίας. Περιοχή που οι Ρωμαίοι άρχισαν να ενδιαφέρονται εδώ και αρκετό καιρό.
Εξαιτίας, λοιπόν, της εμφύλιας διαμάχης που επικρατούσε, μεταξύ του Αριστόβουλου
και του Υρκανού, θεωρήθηκε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να προσαρτήσουν
3
πλήρως την Ιουδαία στο Ρωμαϊκό κράτος . Έτσι, ο Πομπήιος ενώ ήταν ακόμη στις
κτήσεις της Αρμενίας, στέλνει τον Μάρκο Αιμίλιο Σκαύρο, ο οποίος εγκαθιστάτε
4
στην Δαμασκό (64 π.Χ.) .
Ο Αριστόβουλος θέλοντας να διαφύγει από την δύσκολη κατάσταση
επικοινωνεί με τον Σκαύρο ζητώντας βοήθεια. Ο Σκαύρος πληροφορεί την
5
κατάσταση στον Πομπήιο και αυτός μαζί με τον Ρωμαϊκό στρατό , σπεύδει για να
1 Σελ. 43. ΚαιΣελ. 336-338.
2 ΠερισσότεραγιατονΠομπήιοβλ.: Σελ. 53-62.
3 Φιλιππίδης, Ιστορία της εποχής της Καινής Διαθήκης : εξ απόψεως παγκοσμίου και
πανθρησκειακής. Σελ. 383.
4 Schürer, et al., The history of the Jewish people in the age of Jesus Christ (175 B.C.-A.D.
135).Σελ. 244.
5 Ο ρωμαϊκός στρατός αποτελούσε έναν από τους κύριους άξονες ισχύος της Ρώμης. Είναι
αναμφίβολο ότι η Ρωμαϊκή πολεμική μηχανή είναι ο κύριος λόγος επέκτασης και διατήρησης
του κράτους. Γι’ αυτό τον λόγο πάντα ένας πολυάριθμος στρατός ήταν σε ετοιμότητα για να
τον μεταχειριστεί η εκάστοτε εξουσία (Σύγκλητος, αυτοκράτορας) όπως αυτή πίστευε
1
