Page 20 - GerElisaios-ekdilosi

Αὐτά λοιπόν πού ἀναφέραμε εἶναι τά χρώματα πού

στολίζουν τήν εἰκόνα τοῦ ὁσίου, τήν ὁποία προσκυνοῦμε
πλέον ὡς εἰκόνα ἁγίου, πάνω στόν ὁποῖο ἐξεχύθη ἡ

χάρις τοῦ Θεοῦ καί ὁ ὁποῖος «ἀπέμαξε πολλῶν ἁγίων
τάς ἀρετάς». «Στίς ἡμέρες μας, ὡς ἀναφέρει ὁ Γ. Ἐφραίμ,
τρυγοῦμε ὅλοι ἀπό τούς κόπους τῶν ὀλίγων καί σπανίων

αὐτῶν πατέρων πού κοπίασαν ὑπερβολικά προκειμένου
νά βιώσουν, ἀλλά καί νά παραδώσουν σέ μᾶς, τούς

μοναχούς καί τούς ἐν τῷ κόσμῳ πιστούς, στά κελλιά,
στίς σκῆτες καί στά κοινόβια, στίς οἰκογένειες καί στήν
Ἐκκλησία ἐν γένει, τήν ἐσωτερική νηπτική ζωή πού

ὁδηγεῖ στήν ἕνωσι μέ τό θεῖο φῶς. Ἡ σύζευξη ὑπακοῆς
καί ἡσυχίας εἶναι αὐτή πού θά διασφαλίσῃ στόν
κοινοβιάτη μοναχό τήν ἀπλανῆ ὁδό πρός τόν προσωπικό

του ἁγιασμό, τήν θέωση».
Τέλος, ἐπιτρέψτε μου νά ὑπενθυμίσω μία συγκλονι-

στική ὁμολογία τοῦ ὁσίου Ἰωσήφ στόν μακαριστό Γ.
Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόντας ἀπό τό βιβλίο του «Ὁ Γέροντάς
μου», λίγες μέρες πρίν ἔλθη τό μακάριο τέλος του.

«Παιδί μου, Ἐφραίμ, ὁ Θεός μέ ἀξίωσε νά γνωρίσω σ᾽
ὅλο τό βάθος καί τό ὕψος καί τήν ἔκτασι τῆς νοερᾶς
προσευχῆς. Ἤμην πολύ τολμηρός καί εἰσῆλθον εἰς ὅλας

τάς προσευχάς. Ἐδοκίμασα πάντα. Διότι, ὅταν ἡ Χάρις

20