Page 21 - GerElisaios-ekdilosi

πλησιάσῃ τόν ἄνθρωπον, τότε ὁ νοῦς, ‘’τό ἀναιδές

ὄρνεον’’, πού τόν λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ, ζητεῖ νά εἰσδύσῃ
παντοῦ, νά δοκιμάσῃ τά πάντα. Ἀρχίζει ἀπό τήν πλάσιν

τοῦ Ἀδάμ καί καταλήγει εἰς βάθη καί ὕψη, ὅπου ἄν δέν
τοῦ βάλῃ φραγμούς ὁ Θεός, αὐτός δέν γυρίζει ὀπίσω».
Ἐνῶ ὁ Γ. Αἰμιλιανός ἀκόμη τό 1992 εἶπε γιά τόν

ὅσιο: «Ὁ Γ. Ἰωσήφ διά τῆς ἀσκητικῆς ἀνδρείας καί
εὐκτικῆς ἐργασίας ἐτόλμησε, ἐζήτησε καί ἐπέτυχε τοῦ

χαρίσματος. Ἐξ ὧν ἔπαθε, ἔμαθε, ἐδίδαξε καί παρέδωκε
διά λόγου καί διά γραφῶν τοῖς βουλομένοις ἄρτον
ζωοποιόν... Οὕτω βαθμηδόν ἔφθασεν εἰς τά ὅρια τῆς

θεωρίας καί ἀπαθείας, σύνδυο ἄνωθεν δωρεάς».
Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι μόνο τολμηροί ἄνθρωποι
στέφονται νικητές, μόνο ταπεινοί καί ἀθόρυβοι

ἐπαναστάτες τοῦ πνεύματος θραύουν τά δεσμά τῆς
συμβατικότητος καί τοῦ συσχηματισμοῦ, μετατρέπουν

τόν τύπο σέ οὐσία, ζωντανεύουν τό βίωμα τῆς πρωίμου
Ἐκκλησίας καί τῆς παραδόσεως, φιλανθρωπεύουν τό
ἐξουσιαστικό πρόσωπο τῶν θεσμῶν καί ἀκολουθοῦν τόν

ἀρχιμάρτυρα Χριστόν «ὅπου ἄν ὑπάγῃ», ἀκολουθοῦν
τήν προτροπή του «μή φοβῆσθε, ἐγώ νενίκηκα τόν
κόσμο».

21