Page 19 - GerElisaios-ekdilosi

ἔκφρων, καί οὐδέν ἄλλο λέγει ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ, ἀλλ᾽

οὐδέ ἐπιτρέπει ἡ γλῶσσα λαλῆσαι οὔτε νοῦς καί καρδία
ψυχῇ καί θελήσει, εἰ μή Ἰησοῦ μου, γλυκεῖα ἀγάπη,

Πατήρ καί Σωτήρ μου· ὤ γλυκύτατος ἔρως!» Καί
6. Ὁ σοφός ὅσιος ἦταν, ὅπως ὅλοι οἱ ἅγιοι, λάτρις
τῆς Παναγίας. Δέν θά σᾶς κουράσω μέ ἄλλες ἀναφορές

τοῦ Γέροντος γιά τήν Παναγία. Σᾶς παραπέμπω τόσον
στήν εἰσαγωγή τοῦ Γ. Ἐφραίμ στό κεφάλαιο «φρᾶσον εἰς

ἡμᾶς, γλυκεῖα μας Μανούλα, τό μυστήριον τῆς ἀπορρή-
του οἰκονομίας σου», ὅσον καί στήν ἐπιστολή 61 τοῦ
παρόντος τόμου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ, κατά τόν Γ. Ἐφραίμ,

ἕνα θεολογικό δοκίμιο γιά τό πρόσωπο τῆς Παναγίας.
Ἐπιτρέψτε μου μόνον νά σᾶς παραθέσω χάριν ὠφελείας,
ἕνα μικρό ἀπόσπασμα τοῦ ὁσίου γιά τήν Μητέρα μας

Θεοτόκο: «Ἐγώ δέν ἠμπορῶ νά ἀσπασθῶ μία φορά τήν
εἰκόνα τῆς Παναγίας καί νά χωρίσω, ἀλλά ὅταν πλησιά-

σω κοντά της, ὡσάν μαγνήτης κολλάω ἐπάνω της...
Ἀγάπη, πῦρ φλέγον τά ἐντός καί τά ἐκτός, ὅπου μόλις
νά εἰσέλθῃς εἰς τήν ἐκκλησίαν, προλαμβάνει.. καί ἀποδί-

δει τόσην εὐώδη πνοήν, ὅπου μένεις ἐκστατικός ὧρες,
χωρίς νά εἶσαι εἰς τόν ἑαυτόν σου, ἀλλά εἰς εὐώδη
παράδεισον».

19