Page 10 - lemontzis-aytaxia

έλεγε χαρακτηριστικά: «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα (προφανώς

οι κάτοχοι της ιδεολογικής αυθεντίας που αντιπροσώπευε ο ίδιος) είναι πιο

ίσα από τα άλλα». Αυτό ακριβώς που περιγράφει ο Όργουελ στο

αλληγορικό του μυθιστόρημα έχει συμβεί και στις περισσότερες πολιτικές

επαναστάσεις όπου οι νέοι διαχειριστές της εξουσίας έγιναν μεγαλύτεροι

δυνάστες από τους προηγούμενους κατόχους της εξουσίας. Ακριβώς αυτή η

ιδέα κείται πίσω από τη διάπραξη των λεγόμενων πολιτικών δολοφονιών:

«όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι αλλά όμως όσοι δεν αποδέχονται τις δικές μας

ιδέες, η ζωή τους δεν έχει την ίδια αξία με τη ζωή αυτών που τις

αποδέχονται».

Ενώ η αλληγορία της «Φάρμας των ζώων» μιλά για ιδεολογίες -
φορείς ενός κεκαλυμμένου δογματισμού, καθώς στο όνομα μιας κατ΄

επίφασιν ελευθερίας είναι έτοιμες να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους, η
χριστιανική θεολογία ποτέ δεν ταύτισε τις πράξεις–ιδέες του ανθρώπου με

την ουσία και την αξία της ζωής του. Αυτό είναι το νόημα της
διάκρισης που κάνει η χριστιανική Θεολογία μεταξύ της αμαρτίας

και του αμαρτήσαντος. Η αντίληψη αυτή έχει έναν βαθύτατο

ανθρωπιστικό χαρακτήρα καθώς αρνείται να καταδικάσει την ανθρώπινη

ύπαρξη εξαιτίας των άστοχων ενεργειών της και να την θεωρήσει με έναν

μανιχαϊστικό τρόπο ότι είναι από τη φύση της κακή και δεν επιδέχεται

αλλαγή. Οι πρώην δολοφόνοι, ληστές, ακόμη και δήμιοι των μαρτύρων, οι

οποίοι, αφού μετανόησαν πορεύθηκαν τον δρόμο της αγιότητας

αποδεικνύει τα παραπάνω. Αντίθετα, όσοι πράττουν δολοφονίες για

9