Page 3 - Vasileiou_MegAlexandros
P. 3
ότι την εποχή του θανάτου του είχε εξουσία μεγαλύτερη από κάθε άλ-
λον άνθρωπο της αρχαιότητας και ότι κανείς άλλος άνθρωπος σ’ όλη την
ιστορία εκτός από μερικούς ιδρυτές θρησκειών, δεν έγινε από τόσους δε-
κτός σαν υπερφυσικό πλάσμα.
Από τη στιγμή της γέννησης του θεωρήθηκε από τους αν-
θρώπους του περιβάλλοντος του σαν γιος του ελληνο-αιγυπτιακού θεού
Άμμωνος- Διός. Πρέπει να υπήρχε στη φύση του ένα πολύ ισχυρό στοιχείο
μυστικισμού και θρησκευτικής ευλάβειας. Άλλωστε αυτό είναι φανερό
γιατί σε κάθε βήμα του βλέπουμε να θυσιάζει στους θεούς με αληθινή έ-
ξαρση.
Ο Αριστοτέλης στη διάπλαση του χαρακτήρα του
Αλεξάνδρου
Ο Αριστοτέλης έκανε ό,τι μπορούσε για να ενθαρρύνει την αγά-
πη του νέου Αλέξανδρου για τον Όμηρο, γιατί η Ιλιάδα ήταν ένα είδος Βί-
βλου για τους Έλληνες. Ο Αλέξανδρος τη χαρακτήριζε ως απαραίτητο εγ-
χειρίδιο του στρατιώτη κι έπαιρνε παντού όπου πήγαινε ένα αντίτυπο
διορθωμένο και σχολιασμένο από τον Αριστοτέλη, βάζοντας το κάτω α-
πό το προσκέφαλο του τη νύχτα μαζί με το σπαθί του. Υποστηρίζεται πως
ήξερε απ’ έξω το μεγαλύτερο μέρος της και το αναγκαίο συμπέρασμα εί-
ναι πως θα ταύτιζε ασφαλώς τον εαυτό του με το κεντρικό πρόσωπο της Ι-
λιάδας, τον Αχιλλέα, που η ζωή του είχε έντονη ομοιότητα με τη δική του,
πράγμα που ο παιδαγωγός του Λυσίμαχος τον είχε κάνει να παρατηρήσει.
Η οικογένεια της μητέρας του καταγόταν από τον Αχιλλέα και
δεν αποκλείεται η Ολυμπιάδα να επωφελήθηκε από το γεγονός αυτό για
να ενθαρρύνει το ενδιαφέρον του παιδιού της για τον Ομηρικό ήρωα που
2