Page 8 - Vasileiou_MegAlexandros

στη σκιά του Πριάμου για να κατευνάσει το δικαιολογημένο θυμό που θα

ένιωθε αυτός ο ατυχής μονάρχης, γιατί ο Νεοπτόλεμος -πρόγονος του Α-

λεξάνδρου- τον είχε σκοτώσει.

Η αναβίωση, με τέτοια λαμπρότητα, ενός θρυλικού παρελ-

θόντος, ασφαλώς είχε στρατηγικούς λόγους, δηλαδή να διαγείρει ως ένα

σημείο τον πολεμικό ενθουσιασμό των στρατιωτών, θυμίζοντας τους πως

ήταν Έλληνες. Ταυτόχρονα όμως θα ήθελε να δείξει ότι κάτω από την αρ-

χηγία ενός απογόνου αυτών των Ελλήνων, η ιστορία θα προμήθευε σ’ ένα

μελλοντικό Όμηρο το υλικό ενός ακόμα πιο συγκλονιστικού έπους.

Αφού επισκέφθηκε και τίμησε τον τάφο του Αίαντα, μίλησε

στους αξιωματούχους της περιοχής για το σχέδιο του να ξαναχτίσει την

Τροία και ν’ ανακουφίσει τους κατοίκους από τη φορολογία.

Ένας από τους κατοίκους του Ιλίου του πρόσφερε μια αρχαϊκή
άρπα που άνηκε άλλοτε – όπως είπε στον Πάρη, τον γιο του Πριάμου. Ο

Αλέξανδρος δε δέχτηκε το δώρο λέγοντας πως θα’ ταν ευχάριστο να είχε

την άρπα του Αχιλλέα, του προγόνου του, παρά του Πάρη που ήταν άν-

θρωπος πολύ θηλυπρεπής και που η άρπα του δεν παρουσίαζε κανένα εν-

διαφέρον για έναν στρατιώτη.

Η μεγαλοφυία και η προσωπικότητα του

Όταν το 336 π.Χ. ο Αλέξανδρος ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονί-

ας, βρισκόταν στο εικοστό πρώτο έτος του και δώδεκα χρόνια αργότερα, ό-

ταν πέθανε σε μια ηλικία όπου οι περισσότεροι μεγάλοι άντρες βρίσκο-

νται ακόμη στο κατώφλι της καριέρας τους, όχι μόνο είχε κατακτήσει τον

αρχαίο κόσμο της εποχής του , αλλά τον είχε θέσει σε περιστροφή γύρω α-

7