Page 10 - bredas-agsymeon-aggrigorios

ΘΕΟΣ-ΘΕΙΟ ΦΩΣ-ΥΠΕΡΛΟΓΟ ΕΝΑΝΤΙ ΛΟΓΙΚΟΥ

Ο Θεός είναι φωτιά, μας λέει ο Άγιος Συμεών στον ΛΓ λόγο, κι αυτό

διακηρύσσεται από κάθε θεόπνευστη γραφή. Η ψυχή του ανθρώπου
παρουσιάζεται ως μία λυχνία η οποία ακόμα και να διαθέτει το λάδι και
την ευκολοάναπτη ύλη παραμένει σκοτεινή δίχως φωτιά. Η ανθρώπινη

ψυχή φαίνοντας να έχει πάσα γήινη αρετή αν δεν μεταλάβει θεία ουσία και
φώς παραμένει σβησμένη και σκοτεινή, μακριά από τον θεό και την εν
χριστώ ζωή. Όπως λοιπόν δεν ωφελεί να βαδίζει κάποιος την νύχτα με
σβησμένη λαμπάδα διότι θα σκοντάψει έτσι και ως προς την αμαρτία

κάποιος που δεν βλέπει το θείο φως θα αμαρτήσει κι ας έχει πολλές λογικές
αρετές. Ο άνθρωπος ακόμα και να έχει αρετές αν δεν κατέχει το φως του

Πνεύματος, ούτε τις πράξεις του μπορεί να δει καλώς, ούτε να είναι βέβαιος
αν αρέσουν στον θεό. Επιπλέον δεν θα δύναται να διδάξει σε άλλους το
θέλημα του θεού. Η ανθρώπινη ερμηνεία, λογική και αρετές του κόσμου
τούτου δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την μια αλήθεια του θεού, το θέλημα

του.

Στον ίδιο λόγο ο Άγιος Συμεών προειδοποιεί να προσέχουν οι άνθρωποι

μήπως λανθασμένα αποκτήσουν την ψευδαίσθηση της κοινωνίας με τον
Θεό πιστεύοντας πως διαθέτουν το φως μέσα τους το οποίο όμως στην
πραγματικότητα δεν τους έχει φωτίσει. Μόνο όταν εξαλειφτεί κάθε

σκοτεινό μέρος από τον άνθρωπο θα υπάρξει πραγματική φώτιση.

Σε άλλο λόγο του (ΙΕ) ο Άγιος Συμεών αναφέρεται πάλι στο θεό και τον

φωτισμό με τον ίδιο τρόπο πνευματικής έκφρασης αλλά και στο όλον του
ανθρώπου το οποίο όταν φωτίζεται εκ θεού (ψυχή και σώμα)αποκτά το κατ
εικόνα και καθ ομοίωση. Ο θεός είναι φως. Με όποιους ενωθεί μεταδίδει

την λαμπρότητα του, φωτίζει αυτούς ανάλογα με την καθαρότητα εν τη
καρδία των, αυτούς που έχουν αποδεσμευτεί λογισμούς που ως άλλα
βαρίδια τραβάνε τον άνθρωπο κάτωθεν αντίθετα απ τον προορισμό του. Η

σβησμένη λοιπόν λαμπάδα της ψυχής δηλαδή ο νους, κατανοεί, ότι έχει
αναφθεί με θείο πυρ. Αναφέρει ότι ο άνθρωπος ενώνεται με τον θεό
πνευματικά και σωματικά επειδή δεν χωρίζεται η ψυχή από τον νου ούτε

το σώμα από την ψυχή. Με την ουσιώδη ένωση γίνεται και ο άνθρωπος
τρισυπόστατος κατά χάρη, ένας θέσει Θεός αποτελούμενος από σώμα και
ψυχή και όσο θείο πνεύμα μετέλαβε. Γίνονται υιοί Υψίστου δηλαδή κατ