Page 13 - bredas-agsymeon-aggrigorios
P. 13

τῷ γεγενηκότι Πατρί, σώματι μόνῳ ληπτούς ὄντας καί ὁρατούς, τά δ᾿
                   ἄλλα μόνῳ Θεῷ γινωσκομένους καί Θεόν μόνον γινώσκοντας, μᾶλλον
                   δέ  μόνῳ  Θεῷ  βουλομένους  γινώσκεσθαι,  πρός  ὅν  καί  βλέπειν  ἀεί
                   ἐφίενται καί ὑπ᾿ αὐτοῦ γλίχονται ὁρᾶσθαι.>>


                   Πάνω στο θέμα αυτό και θέλοντας να τεθεί σε έκθεση η κοινή διδασκαλία
                   των  πατέρων  θα  γίνει  αναφορά  στον  Άγιο  Γρηγόριο  και  τα  κοινά  του

                   λεγόμενα.  Στους  υπέρ  των  ιερώς  ησυχαζόντων  λόγους  (1,3  9)  ο  Άγιος
                   αναφέρεται στο  θέμα  του φωτισμού, της ψυχής και του σκότους που σε
                   τυφλώνει  όπως  παρουσιάστηκε  στα  ανωτέρω.  Συγκεκριμένα  ο  άγιος

                   αναφέρει πως το πυρ, η φωτιά αν καλυφθεί με μη διάφανο υλικό τότε η
                   φωτιά  θα  καίει  μεν,  βγάζοντας  θερμότητα  όμως  δεν  θα  παρέχει  τον
                   φωτισμό που πηγάζει απ αυτήν. Έτσι και ο νους όταν καλύπτεται εκ του

                   πονηρού  πάθη  δεν  δύναται  ούτε  να  παρέχει  γνώση  ούτε  φως  το  οποίο
                   μπορεί να κατανοήσει ο νους. Παρόλα αυτά κεκαλυμμένος με το διαβολικό
                   κάλυμμα των παθών δεν δύναται να το  κατανοήσει ούτε να δει το  φως

                   αφού  είναι  ο  οφθαλμός  της  ψυχής,  αφού  το  μάτι  της  ψυχής  είναι  ο
                   σύμφυτος της νους. Όπως το αισθητό μάτι δεν θα αποκτήσει ενέργεια εάν
                   δεν επιλάμψει σε αυτό από το έξω φως έτσι και ο νους ακριβώς επειδή έχει

                   νοερά αίσθηση δεν πρόκειται πότε να δει και να αποκτήσει από μόνος του
                   ενέργεια αν δεν περιλαμβάνει αυτόν το θείο φως. Όπως λοιπόν το μάτι
                   όταν ενεργεί και γίνεται φως και ενώνεται με το φως και έτσι και αυτό

                   βλέπει πρώτα το φως το οποίο περιηγήθηκε σε όλα τα ορατά κατά τον αυτό
                   τρόπο και ο νους όταν φτάσει στην εντελέχεια της νοεράς αίσθησης του ο
                   ίδιος γίνεται όλος φως και ενώνεται με το φως και με το φως βλέπει φανερό

                   στο φως όχι μόνον πέρα των σωματικών αισθήσεων αλλά και από κάθε τι
                   που είναι σε μας γνωστό Και εν γένει όλα τα όντα. Τον Θεό τον βλέπουν
                   όσοι έχουν καθαρή την καρδιά. Ο Θεός είναι φως οικίζει και εμφανίζει τον

                   εαυτό  του  σε  εκείνους  που  αγαπούν  αυτόν  και  σε  εκείνους  οι  οποίοι
                   αγάπησαν  από  αυτόν  σύμφωνα  προς  την  επαγγελία  του  προς  αυτούς.
                   Φανερώνει  τον  εαυτό  του  σε  αυτούς  που  έχουν  καθαρό  νου  ως  ένα

                   έσοπτρον επειδή καθαυτον είναι αόρατος κάτι το ανάλογο είναι η μορφή
                   στον  έσοπτρον  ενώ  φαίνεται  δεν  την  βλέπουν  και  δεν  και  είναι  σχεδόν
                   αδύνατον και να κοιτά κάνεις στο έσοπτρον και ταυτοχρόνως να βλέπει

                   αυτό το οποίο αντανακλάται μέσα στο έσοπτρον. Σε αυτό το σημείο ο Άγιος
                   Γρηγόριος ο Παλαμάς υπονοεί αλλά και εκφράζει έναν πολύ σημαντικό
                   νόμο της φύσης και της φυσικής δείχνοντας έτσι παράλληλα ότι ο Θεός
                   είναι παντού απόδειξη της ύπαρξης του. Η φωτιά για να μην εκπέμψει φως
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18