Page 7 - gioftsios_idaniko

ελληνικά σημαίνει πρωτίστως ωραίος. Η τελειότητα ενός ανθρώπινου

όντος κατά την ομηρική εποχή σύγκειται τόσο από την ωραιότητα και την

αρμονία του σώματός του όσο και από τις ψυχικές αρετές του. Στον

Όμηρο όλοι οι ήρωες είναι ωραίοι, αλλά ωραιότεροι όλων ήταν ο

Αχιλλέας, ο Νηρέας και ο Πάρης που θάμπωναν με την ομορφιά τους

εχθρούς και φίλους. Ο χειρότερος τύπος στην Ιλιάδα είναι ο Θερσίτης,

ένας κακάσχημος και αναιδής ανθρωπάκος που τρώει ξύλο. Για τον

ομηρικό κόσμο η εξωτερική ασχήμια υποδήλωνε έναν πολύ κακό

άνθρωπο. Επομένως κατά την Ομηρική εποχή το ηρωικό ιδεώδες

προϋπέθετε όχι μόνο την κατοχή αρετών αλλά και την ύπαρξη

σωματικού κάλλους (Kyle, 2014).

Όσον αφορά τις ψυχικές αρετές, ο Όμηρος δεν δίνει πολλές

πληροφορίες. Η ψυχή χρησιμοποιείται στα Ομηρικά έπη με δύο κυρίως

σημασίες. Σύμφωνα με την πρώτη η ψυχή είναι εκείνο που ένας

πολεμιστής κινδυνεύει στη μάχη και χάνει όταν πέφτει στο πεδίο της

μάχης (Ιλιάδα Ι. 322). Ενώ η δεύτερη χρήση του όρου αφορά εκείνο που

αφήνει το σώμα τη στιγμή του θανάτου για να μεταβεί στον κάτω κόσμο,

στον Άδη, όπου συνεχίζει να ζει μια ζωή σαν σκιά του νεκρού ανθρώπου

στον οποίο ανήκε πριν τον θάνατο ( Ιλιάδα Ε. 625). Είναι εμφανές ότι

στα ομηρικά έπη η ψυχή συνδέεται άμεσα με το θάνατο και αποτελεί το

διαφοροποιητικό στοιχείο των ζωντανών και των νεκρών σωμάτων.

Ωστόσο, ο ομηρικός άνθρωπος δεν εμφανίζει την ενότητα, την οποία οι

μεταγενέστεροι θεωρούσαν ότι ένα έμβιο ον έχει εξ αιτίας του γεγονότος

7