Page 37 - koliofoutis_poimenas

η εξουσία βασίζεται σ’ εκείνον τον οποίο απευθύνεται και όχι σε εκείνον από τον οποίο

προέρχεται 100 . Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα κάποιου μάνατζερ, ο οποίος απευθύνεται
στους υφισταμένους του με την απαίτηση να εργαστούν εντατικότερα. Πραφανώς, μια

τέτοια απαίτηση θα πέσει στο κενό, εάν δε συνοδεύεται από μια προσπάθεια του

μάνατζερ να τους πείσει για την επιτακτική ανάγκη εφαρμογής μιας τέτοιας εντολής.
Το συναίσθημα αδιαφορίας των εργαζομένων που θα εισπραχθεί, μάλλον θα

υπερτερήσει της τυπικής και επιφανειακής συμμόρφωσής τους.

στ) Η Αναγκαιότητα Λήψης Αποφάσεων στο Έργο του Μάνατζερ και του
Ποιμένα.

Η αναγκαιότητα λήψης αποφάσεων προσδιορίζει τις συντεταγμένες του ρόλου

τόσο του ποιμένα, όσο και του μάνατζερ. Καθημερινά οι μάνατζερ των επιχειρήσεων
λαμβάνουν αποφάσεις. Η λέξη μάνατζερ φέρνει στο μυαλό εικόνες ανθρώπων που

καθορίζουν τι πρέπει να γίνει, ποιος θα το κάνει, πότε, πού και, ενίοτε, πώς. Με άλλα
λόγια, η λήψη αποφάσεων είναι η κυριότερη δουλειά που κάνουν οι μάνατζερ. Από την

ορθολογικότητα των αποφάσεών τους κρίνεται η επιβίωση της εταιρείας τους αλλά και
η εργασιακή ποιότητα ζωής των υφισταμένων τους. Οι αποφάσεις διακρίνονται σε δυο

γενικές κατηγορίες. Στις προγραμματισμένες (programmed decisions) και τις μη

προγραμματισμένες (nonprogrammed decisions). Οι πρώτες αναφέρονται σε
προβλήματα ρουτίνας όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται βάσει προκαθορισμένων

πολιτικών, διαδικασιών ή κανόνων (π.χ. η πρόσληψη εργαζομένων ).

Οι δεύτερες έχουν να κάνουν με προβλήματα που ανακύπτουν κατά περιόδους
τα οποία είναι φύσει δύσκολο να οριοθετηθούν (π.χ. εισαγωγή νέου προϊόντος στην

αγορά ). Σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτουν συνήθως οι στρατηγικές αποφάσεις.
Επίσης, οι αποφάσεις δε λαμβάνονται εν κενώ αλλά υπό τρεις συνθήκες οι οποίες είναι

η βεβαιότητα (certainty), ο κίνδυνος (risk) και η αβεβαιότητα (uncertainty) 101 .

Αξιοποιώντας τη δημιουργικότητα και την εμπειρία του ο μάνατζερ θα πρέπει να
ενεργοποιήσει μια επώδυνη πολλές φορές, διαδικασία λήψης αποφάσεων, η οποία

ο
περιλαμβάνει τρία βασικά στάδια: Το 1 στάδιο, κατά το οποίο επιδιώκεται ο

100 Φλώρος, Χ. 1993. Όπ. παρ. σ. 243.
101 Παπαδάκη, Γ. 2010. Επιχειρείν με γνώση. Βήματα στην Ανάπτυξη : 61, σ. 56.

36