Page 14 - kounousiis_filokalia

31
γίνει διδασκαλία στους επόμενους» . Η μετάδοση της γνώσης και κυρίως της

εμπειρίας των προγενέστερων, ιδίως των δασκάλων, κρίνεται επομένως, ιδιαίτερα

σημαντική στην πρόοδο των μαθητών, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας, αφού

με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η ανάπτυξη των γραμμάτων, των τεχνών και

του ανθρώπινου πολιτισμού εν γένει.

Οι νηπτικοί Πατέρες εφαρμόζοντας την ησυχία και την άσκηση ως δεύτερή

τους φύση, γνωρίζουν ότι δεν πρέπει οι άνθρωποι να επαίρονται για τις γνώσεις

τους, ούτε να επιδεικνύουν τη μόρφωσή τους, γιατί τις πλείστες φορές η

ημιμάθεια και η πλεονεξία τους πάντα θα τους προδίδει. Αυτό παθαίνουν όσοι

επιχειρούν να διδάξουν άλλους με όσα έχουν ακούσει μόνο, χωρίς να

εντρυφήσουν πραγματικά στη γνώση και φυσικά δεν ολοκληρώνουν την

προσπάθειά τους, επειδή δεν μιλούν από προσωπική εμπειρία. Όταν οι μαθητές

καταλάβουν τους δασκάλους εκείνους ότι δεν ανταποκρίνονται τα λόγια στις

πράξεις τους ή ακόμη ότι αυτά που λένε είναι αντίθετα από το θέμα που έχουν να

διδάξουν, τότε αυτοί ομολογούν την άγνοιά τους, καθώς κινδυνεύουν από τα

λόγια που είπαν . Γι’ αυτό και οι Πατέρες της Φιλοκαλίας εφιστούν την προσοχή
32
σε όλους μας, λέγοντας ότι πρέπει να προσέξουμε ποιους ακούμε να μιλούν. Γιατί,

κατά τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, οι άνθρωποι θεωρούν διδακτικό και

31 Ὅσιος Νείλος ὁ Ἀσκητής, «Λόγος Ἀσκητικός», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, ό.π., σελ. 178˙ Γ. Γαλίτη
(έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Α΄, 1998 , ό.π., σελ. 251.
5
32 Ὅσιος Νείλος ὁ Ἀσκητής, «Λόγος Ἀσκητικός», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, ό.π., σελ. 181˙ Γ. Γαλίτη
(έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Α΄, 1998 , ό.π., σελ. 255.
5

13