Page 15 - kounousiis_filokalia
P. 15

πνευματικό,  τον  φλύαρο  και  επιδεικτικό,  ενώ  τον  σιωπηλό  που  αποφεύγει  με


            προσοχή την αργολογία, τον λένε αγροίκο και αμίλητο .
                                                                               33

                    Έχοντας  όλα  αυτά  κατά  νου,  οι  θεωρητικοί  του  νοός  της  Ανατολικής

            Ορθοδόξου  Εκκλησίας,  προχωρούν  στην  ανάλυση  της  χριστιανικής  πίστεως,  η

            οποία  μαθαίνεται  με  την  γνώση  των  γραμμάτων,  θύραθεν  και  χριστιανικών,


            καθώς  και  με  την  εμβάθυνση  μέσω  της  καθάρσεως  και  του  φωτισμού  στην

            πνευματική  θεωρία  του  ακτίστου  φωτός.  Έτσι  διδάσκουν  ότι,  κατά  τους  σοφούς

            της  εποχής  τους,  γίνεται  διάκριση  μεταξύ  τριών  κατηγοριών  παιδαγωγών:  του


                     34
                                                                       36
                                           35
            ρήτορα ,  του  φιλοσόφου   και  του  γραμματέα .  Παρόλα  αυτά  θα  πρέπει  όσοι
            εντάσσονται και στις τρεις κατηγορίες των παιδαγωγών να είναι γνώστες, τόσο
            της θύραθεν γνώσεως, όσο και της πνευματικής θεωρίας της Εκκλησίας για την


                                                37
            προκοπή  των  μαθητών  τους .  Συνοψίζοντας  τις  τρεις  κατηγορίες  παιδαγωγών
            αναφέρουν ότι, γραμματέας ονομάζεται κάθε πρακτικός ασκητής που ασχολείται

            ακόμη με τις πράξεις σωματικώς˙ ρήτορας θείος είναι εκείνος που στέκεται κατά

            φύση ανάμεσα στις γνώσεις και τους λόγους των όντων και τα αποδεικνύει όλα,


            φωτιζόμενος  από  το  Άγιο  Πνεύμα˙  φιλόσοφος  αληθινός,  είναι  εκείνος  που

            33  Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, «154 πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια, κεφ. 71», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν
            Νηπτικῶν, ό.π., σελ. 765˙ Γ. Γαλίτη (έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Δ΄, 1997 , ό.π., σελ. 26.
                                                                                              3
            34  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναϊτης, «137 ὠφέλιμα κεφάλαια, κεφ. 127», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, ό.π., σελ.
            901-902˙ Γ. Γαλίτη (έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Δ΄, 1997 , ό.π., σελ. 205.
                                                                              3
            35  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναϊτης, «137 ὠφέλιμα κεφάλαια, κεφ. 127», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, ό.π., σελ.
            901-902˙ Γ. Γαλίτη (έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Δ΄, 1997 , ό.π., σελ. 206.
                                                                              3
            36  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης, «137 ὠφέλιμα κεφάλαια, κεφ. 127», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, ό.π., σελ.
            901-902˙ Γ. Γαλίτη (έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Δ΄, 1997 , ό.π., σελ. 206-207.
                                                                              3
            37  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναϊτης, «137 ὠφέλιμα κεφάλαια, κεφ. 127», Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, ό.π., σελ.
            901-902˙ Γ. Γαλίτη (έκδ.), Φιλοκαλία τῶν ἱερών Νηπτικῶν, τόμος Δ΄, 1997 , ό.π., σελ. 207.
                                                                              3

                                                             14
   10   11   12   13   14   15   16   17