Page 28 - milenkovits-palamas

58
απο την αίσθηση κατά τις προσευχές, παρά να ενεργεί κατά την αίσθηση .
Δεύτερον οτι η αγάπη των κοινών ενεργειών του παθητικού της ψυχής και του

59
σώματος καθηλώνει αυτήν στο σώμα και στο σκότος . Τρίτον ότι η υψηλότερη
κατάσταση της προσευχής αρχίζει με την απομάκρυνση του νού απο την σάρκα και

των κόσμο, ώστε να απαλλαγεί απο τα σωματικά πάθη . Κατα την άποψη του
60
61
Βαρλαάμ η τέλεια προσευχή προϋποθέτει τέλεια απαλλαγή απο τα υλικά . Ο Θεός

δίνει το χέρι Του στον προσευχόμενο, ώστε να μην αισθάνεται ούτε ότι
62
προσεύχεται . Επομένως έτσι η προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο απο «φαντασία το

είδωλον εν αυτή της καρδίας φέρουσαν». Ο Παλαμάς υσχιριζόταν πως η μίμησι του

Χριστού δεν εκλαμβάνεται ώς απλή ηθική συμμόρφωση του πιστού κατά το

πρότυπο του Χριστού, αλλά ώς πλήρη μεταμόρφωση της εν Χριστώ ανθρώπινη

ύπαρξη .
63
Κατά τον Παλαμά η προσευχή είναι πραγματική και όχι φανταστική εμπειρία,

και αναφέρεται στο σύνολο του προσώπου. Η νοερά προσευχή είναι η ένωση της

ενέργειας της ψυχής με την άκτιστη ενέργεια του Θεού, που αποκαλύπτεται ως

64
Αγάπη μέσα στο εντυπόστατο θείο Φώς . Πόθος του ανθρώπου είναι να
εξελίσσεται συνεχώς, εφόσον η χάρη του Θεού είναι άπειρη. Πως είναι δυνατόν η

κατάπαυση της ανθρώπινης προκοπής αναρωτιέται ο Παλαμάς; Δεν υπάρχουν δυο

διαφορετικά είδη μετοχής, αυτό της δημιουργίας και αυτό της θέωσης, άλλα η

58 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 2, 2, 11, σ. 311-313.
59 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 2, 2, 12, σ. 313-315
60 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 2, 2, 17, σ. 325.
61 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 2, 2, 4, σ. 299- 301.
62 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 2, 2, 16, σ. 323.
63 Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδου «Παλαμικά» θεσσαλονίκη 1983, σ. 59.
64 Χρυσοστόμου Μοναχού Διονυσιάτου «Θεός Λόγος και Ανθρώπινος λόγος», Ιερά Μονή Αγίου
Διονυσίου, Άγιον Όρος 1998.

27