Page 23 - milenkovits-palamas

38
η οποία παραμένει πάντα συνδεδεμένη με το σώμα . Έτσι η από την έξω παιδεία
γνώση όχι μόνο είναι άλλη, αλλά και παρουσιάζεται αντίθετη πρός την αληθινή και

πνευματική γνώση, αν και μερικοί και φιλόσοφοι πεπεισμένοι από αυτήν,
ισχηριζόταν σαν να πρόκειται για μία και την αυτή, χαρακτηρίζοντάς την ως σκοπό

39
της θεωρίας .
Στο τρίτο βιβλίο γίνεται και ένα είδος ανακεφαλαιώσεως των όσων λέχτηκαν

στα προηγούμενα βιβλία περί διπλής γνώσεως και περί ανθρώπινης ολοκληρώσως

μέσω του οργανικού συνδέσμου σώματος και ψυχής. Το κυρίως ζήτημα γίνεται για

40
τον θείο φωτισμό και την τελειώτητα . Τα λεγόμενα του Βαρλαάμ ότι « Θεόν
41
ουδείς εώρακε πώποτε» , δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί, αμφισβητείται όμως

το συμπέρασμα από αυτό, ότι οι ησυχαστές πλανούνται ισχυριζόμενοι ότι βλέπουν

το Θείο φως. Είναι πράγματι αόρατος ο Θεός ως ασώματος, αλλά ούτε ο Βαρλαάμ

αρνείται την θέα του, εφόσον παραδέχεται ότι βλέπεται μέσω της ενεργείας του νου,

δηλαδή ως αντικείμενο έρευνας και αναζητήσεως των πνευματικών δυνάμεων του

ανθρώπου. Το φως του Θαβώρ, το φως των καθαρών ησυχαστών και η υπόσταση

των μελλοντικών αγαθών αποτελούν τρεις φάσεις του αυτού πνευματικού

42
γεγονότος, συνενωμένες σε μία υπεχρόνια πραγματικότητα . Ο Θεός, σύμφωνα με
τον Μάξιμο, ερχόμενος μέσα στην καρδιά, χαράσει εκεί με το Πνεύμα τα ίδια

γράμματα όπως τα γράμματα των μωσαϊκών πλακών, και αυτά υποπίπτουν στην

αντίληψη του ανθρώπου στο σύνολό του. Όπως το καθάρσιο πένθος και γεμάτο

οδύνη δάκρυ ενεργούν όχι μόνο στην ψυχή, αλλά και στο σώμα, έτσι και τα

38 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 1, 1, 5, σ. 59.
39 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 1, 1, 10, σ. 69.
40 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 1, 3, 5 και 33, σ. 133, 185.
41 Ιωάννης. 1, 18.
42 Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, 1, 3, 43, σ. 203.

22