Page 38 - moulopoulou_xiliasmos

Γεωργία Μουλοπούλου:
Ο Χιλιασμός στην πρώτη Εκκλησία και στην σύγχρονη εποχή

θα φθάσει στην τελείωση με την ανάσταση των νεκρών, την αιώνια

ζωή και την ανακαίνιση όλου του κόσμου. Θεωρεί την ψυχή «λογικήν

καί ἀθάνατον». Η αθανασία είναι δεδομένη για την ψυχή από τον Θεό.

Ο άνθρωπος, που είναι ψυχοσωματική οντότητα, θα ζήσει την

ανάσταση μέσα από το γεγονός του θανάτου, που θα τον θεραπεύσει

από την αμαρτία. Η εκ νεκρών ανάσταση θα επιφέρει τη συντέλεια του

κόσμου, στο τέλος της έβδομης ημέρας. Με την κοινή ανάσταση ο

106
άνθρωπος θα μεταμορφωθεί και θα βιώσει τη ζωή της αφθαρσίας .
Κάνει λόγο για πνευματική χιλιαστική βασιλεία, σε αντίθεση με την

υλιστική χιλιαστική βασιλεία του Κομμοδιανού και του Λακτάντιου .
107
108
Τέλος, θα αναφερθούμε στον Λακτάντιο , του οποίου η
διδασκαλία, όπως και στους προαναφερθέντες, περιελάμβανε

χιλιαστικές ιδέες. Όταν άρχισε να προσηλυτίζει εθνικούς στον

Χριστιανισμό, ενίσχυσε την προσδοκία της Χιλιετούς Βασιλείας με την

109
ιδέα της εκδίκησης επί των αδίκων . Αποδέχθηκε τον δυαλισμό και

υποστήριξε πως ο Θεός γέννησε δυο Υιούς. Έναν πριν από τη

«Συμπόσιον ή περί αγνείας» υμνεί την καθαρότητα του σώματος και της ψυχής. Βλ.
Φειδάς, Όπ.π., σ. 317. Επίσης, Σκουτέρης, Όπ.π., σ. 652,658. Α. Θεοδώρου, Θέματα Ιστορίας
Δογμάτων, (Αθήνα: εκδ. ΟΕΔΒ, 1986), σ. 216-217.
106 Σκουτέρης, Όπ.π., σ. 662-663.
107 M. Erdmann, The Millennial Controversy in the Early Church, W & S. Publishers, Eugene,
(Oregon 2005), p. 116.
108 Ο Λούκιος Καικίλιος Φιρμιανός Λακτάντιος καταγόταν από την Αλγερία της Βόρειας
Αφρικής. Γεννήθηκε περίπου το 250 και πιθανολογείται πως πέθανε το 325. Πολλά έργα
του Λακτάντιου έχουν χαθεί. Όσα έχουν σωθεί διακρίνονται για το απολογητικό και
ηθικό περιεχόμενό τους. Ο Λακτάντιος δεχόταν ως αληθινή Εκκλησία μόνο τη
χριστιανική Καθολική Εκκλησία. Δεν έδωσε σαφή διάκριση των Προσώπων της Αγίας
Τριάδος. Υποστήριξε τη μοναδικότητα και την ενότητα του Θεού και ταύτισε τον Υιό με
το Άγιο Πνεύμα. Θαύμασε τη δημιουργία και τον άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού. Βλ.
Ιωαννίδης, Όπ.π., σ. 84-85.
109 Κον, Όπ.π., σ. 24.

37