Page 42 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites

επηρεάσει την πορεία του απελευθερωτικού αγώνα με την ενεργό παρουσία

συγκεκριμένων λαμπρών εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων στον διοικητικό
μηχανισμό.

Ο Γαζής, επίσης, κατά τη θητεία του στον Άρειο Πάγο επιφορτίστηκε με πολλές
ευθύνες. 211 Επίσης, σε επιστολή του προς τους αδελφούς Καπετανάκη αναφέρει ότι

βρίσκεται ο ίδιος του στην κεντρική κυβέρνηση της Ανατολικής Χέρσου Γερουσίας.
Μέρος των υποχρεώσεων του ήταν και το να φροντίζει με τα υπόλοιπα μέλη τον

ανεφοδιασμό του στρατού. 212

2. 4. Η επίσημη πολιτική αντίδραση του Πατριαρχείου απέναντι στο ξέσπασμα της
Ελληνικής Επανάστασης

Η έκρυθμη ήταν η κατάσταση και στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι οθωμανικές
αρχές είχαν αρχίσει τα αντίποινα εις βάρος των Χριστιανών εξαιτίας της επανάστασης

στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα του επαναστατικού

αναβρασμού και της οθωμανικής κινητοποίησης για κατασταλεί το κίνημα
πραγματοποιήθηκε γύρω στις 20 Μαρτίου 1821 πατριαρχική σύνοδος «περί

καθαιρέσεως των φιλοσοφικών μαθημάτων». Οι συντηρητικές κύκλοι της
Κωνσταντινούπολης βρήκαν αφορμή να επιτεθούν με δριμύτητα εναντίον των

προοδευτικών λογίων και να τους καταδικάσουν. Αυτή η επίθεση, βέβαια, δεν ήταν
κάτι νέο, αλλά ήταν συνέχεια των ιδεολογικών συγκρούσεων που είχαν εκδηλωθεί ήδη

πριν την Επανάσταση, οι οποίες είχαν ιδιαίτερα ενταθεί τα δύο τελευταία χρόνια. Τώρα

όμως η συγκυρία ήταν τεταμένη και επικίνδυνη για τους οπαδούς των προοδευτικών
ιδεών. Και μάλιστα για τον επιπρόσθετο λόγο, ότι οι προοδευτικοί λόγιοι θεωρήθηκαν

οι βασικοί υπαίτιοι της αποστασίας.
Η συζήτηση στην εν λόγω σύνοδο έγινε μέσα σε ένα εξαιρετικά οξύ κλίμα και

η απόφαση που λήφθηκε ήταν να κλείσουν τα προοδευτικά σχολεία και να

απομακρυνθούν οι δάσκαλοί τους. Είχε, δηλαδή, ως σκοπό την εξάλειψη των

211 «Επιστολή Ανθίμου Γαζή προς το Εκτελεστικόν» 25 Φεβρουαρίου 1824 Κρανίδιον». Γ. Α. Κ.
ΕΚΤ. Φ. 3/312, «Εδουλευσα προθυμως και ειλικρινώς εις το γένος, εις μεν το Σύστημα του Αρείου
Πάγου ως αρεοπαγίτης μήνας δεκατρείς,ότε και υπέφερον τα δεινότατα εις το να ημπορέσω να
εξοικονομήσω τρεις χιλιάδας στρατιώτας, οίτινες παρεφύλαττον τους εν Νευροπόλει Τούρκους,
εμποδίζοντες αυτών την εις Πελοπόννησον κομιδήν των εφοδίων, εις δε την Εύβοιαν ως προσωρινός
Διοικητής διωρισμένος παρά τε του Αρείου Πάγου κάι των εντοπίων εκεί μήνας επτά, σύμπαντας
μήνας είκοσι».
212 Π. Ενεπεκίδης, (όπως σημ. 114), σ. 223.

43