Page 30 - retsianis-pandimia

Κεφάλαιο 7

Χριστιανική θεώρηση της Βιοηθικής

Σύμφωνα με τον Engelhardt η Βιοηθική λειτουργεί ως μία κοσμική ηθική Θεολογία και

στηρίζεται στη θεμελίωση ενός ηθικού πλαισίου που δεν χρειάζεται να αναγνωρίσει την
ύπαρξη του Θεού ή την ενσάρκωση του Χριστού, αποσυνδέοντας την θεώρηση της ζωής από

την χριστιανική κληρονομιά. [100]. Τονίζει πως οι Χριστιανοί δεν έχουν κανόνες ηθικής
αλλά μία σχέση με τον Θεό και ότι δεν υπάρχει ηθική έξω από την χριστιανική ζωή

προσανατολισμένη στην σωστή κατεύθυνση. Θεωρεί ότι οι τέσσερις θεμελιώδεις αρχές της
Βιοηθικής αποτελούν μία εκκοσμικευμένη αντίληψη της αυτονομίας, της ισότητας, της

ευχαρίστησης και της προσωπικής ικανοποίησης και βλέπει τους βιοηθικολόγους της

παγκοσμιοποιημένης Ηθικής ως κοσμικούς ιερείς [100].

Θεωρεί ότι το πρόβλημα με την κοσμική ηθική είναι πως δεν μπορεί να προσφέρει την

ενότητα στα πλαίσια της λογικής, κάτι που η θρησκεία αγωνίζεται να προσφέρει μέσω της
ενότητας της πίστης. Η Χριστιανική Ηθική θεμελιώνεται στη διαρκή εμπειρία ενός

προσωπικού, υπερβατικού Θεού σε αντίθεση με την επιφανειακή λόγω της εγκοσμιότητάς
της κοσμική ηθική, η οποία είναι εφήμερη μπροστά στο θάνατο του προσώπου [101].

Σύμφωνα με τον Νικόλαο Κόιο, μπορούν να προταθούν ορισμένες αρχές ως βάση για την

ορθόδοξη θεώρηση της Βιοηθικής:

1. Η θεώρηση της ζωής ως δώρου του Θεού προς τον άνθρωπο – ο σεβασμός στην
ιερότητα της ζωής .

2. Η θεώρηση του ανθρώπου ως προσώπου που υπέρκειται κάθε κοινωνικοβιολογικής

κατάστασης, προορίζεται για την αιωνιότητα και επανανοηματοδοτεί τη βιοηθική
αρχή της αυτονομίας.

3. Η αρχή της ανιδιοτελούς αγάπης που επανοηματοδοτεί την αρχή της ευεργεσίας.
4. Η αρχή της δικαιοσύνης σύμφωνα με το πνεύμα της Ορθοδοξίας με δεδομένο πως το

απόλυτο κριτήριο ηθικής στάσης είναι η αγάπη [ 102,103].

30