Page 16 - stylianidou-parigoritiki

Από τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι εύκολο να

προσδιορίσει κανείς το σωστό ή το λανθασμένο, το ηθικό ή το ανήθικο, όσον αφορά
θέματα της βιοηθικής, αφού, όπως αναφέραμε παραπάνω, δεν έχουν όλες οι

ανθρώπινες κοινωνίες την ίδια αντίληψη για την ηθική. Επιπλέον, υπάρχουν και
πολύπλευρες εκφάνσεις στο θέμα αυτό, ιατρικές, ψυχολογικές, νομικές, φιλοσοφικές,

θεολογικές ακόμα και οικονομικές. Έτσι, ο καθένας ενδέχεται να έρθει αντιμέτωπος
με κάποιο θέμα βιοηθικής είτε από τη θέση του γιατρού, είτε από τη θέση του

ασθενούς και τότε θα κληθεί να εκφράσει τη δική του άποψη ανάλογα με τα πιστεύω

του περί ηθικής. Και σ’ αυτήν την περίπτωση έρχεται η ορθόδοξη θεολογία, όπως
αυτή βιώνεται μέσα από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, να προσφέρει το

γνωσιακό θεμέλιο στον σύγχρονο Έλληνα νοσηλευτή και γενικότερα στον κάθε

επαγγελματία υγείας, να αντιμετωπίσει τα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν από την
αντιμετώπιση της ασθένειας οποιουδήποτε ανθρώπου (Κατσιμίγκας, Γ.,

Βασιλοπούλου, Γ., 2010: 164).
Φυσικά, όλες οι παραπάνω βιοηθικές αρχές συμβαδίζουν με το πνεύμα της

χριστιανικής διδασκαλίας, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί
«κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού». Αυτό και μόνο θεμελιώνει την κυριαρχική

θέση μέσα στον κόσμο και τον καθιστά άξιο σεβασμού. Ο άνθρωπος δεν είναι δούλος,

αλλά άρχοντας του κόσμου και η αρχοντιά του αυτή είναι θείο γνώρισμα. Ο αληθινός
σεβασμός του ανθρώπου εκδηλώνεται με την αναγνώριση της απόλυτης αξίας του

μέσα στον κόσμο. Αφού όμως ο άνθρωπος έλαβε τέτοια χάρη από τον Θεό, με τη
σειρά του είναι υπεύθυνος ενώπιον του Θεού για τον τρόπο, με τον οποίο ζει και

συμπεριφέρεται. Όταν όμως ο άνθρωπος λησμονεί τον προορισμό του αυτόν, τότε
υποπίπτει σε αμαρτωλές καταστάσεις, όπως η αλαζονεία κλπ. (Μαντζαρίδης, 2010:

516).

Εάν, λοιπόν, και ο ασθενής αντιμετωπίζεται από τους γιατρούς του και από τους
δικούς του ανθρώπους με τον σεβασμό που του αξίζει σαν «εικόνα και καθ’ ομοίωση

Θεού», τότε δημιουργείται το κατάλληλο κλίμα για την εφαρμογή των βιοηθικών

αρχών που περιγράψαμε παραπάνω.

2) Ορισμοί της ευθανασίας.

Στον όρο «ευθανασία» θα μπορούσαμε να αποδώσουμε δυο σημασίες,
διευκρινίζοντας όμως ότι δεν ταυτίζονται απόλυτα. Η πρώτη σημασία ορίζει την

15