Page 8 - aslanidis-irodianoi
P. 8

28
                   Λκ. 3:1-3, 19)  . Ο Ηρώδης Αντίπας ήταν αυτός που συσχετίστηκε με τον Ιωάννη
                   τον Βαπτιστή.
                         Η  περιοχή  της  Γαλιλαίας  εκείνη  την  περίοδο  είχε  μόνο  μια  μεγάλη  πόλη  τη

                   Σεπφωρίς,  η  οποία  καταστράφηκε  από  τους  Ρωμαίους  μετά  την  επανάστασή  του
                                            29
                   Ιούδα και των Γαλιλαίων . Θέλοντας να αυξήσει την δύναμη και την επιρροή του, ο
                   Αντίπας  (4π.Χ.-39μ.Χ.),  αφιερώθηκε  στην  ανάπτυξη  της  τετραρχίας  του.

                   Ακολουθώντας  το  παράδειγμα  του  πατέρα  του,  Ηρώδη,  επιδόθηκε  από  την  μία  σε
                   κατασκευαστικά  έργα  και  από  την  άλλη  σε  διπλωματικούς  ελιγμούς  με  σκοπό  να

                                                                                30
                   προσεταιριστεί, ταυτόχρονα, τους Ρωμαίους και τους Ιουδαίους .
                         Χαρακτηριστικό των διπλωματικών του ελιγμών ήταν η ίδρυση συναγωγών και

                                                                                      31
                   ο  έλεγχος  του  ιερατείου  με  την  συχνή  εναλλαγή  των  αρχιερέων .  Επίσης,  στα
                   νομίσματά  του  προτιμούσε  απεικονίσεις  που  θα  ήταν  αποδεκτές  από  τον  ιουδαϊκό
                   λαό,  αποφεύγοντας  την  απεικόνιση  του  αυτοκράτορα,  όπως  ήταν  η  συνήθεια  της

                          32
                   εποχής .

                   28  Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τους διαδόχους του Ηρώδη του Μεγάλου και

                   την διακυβέρνηση της περιοχής, βλ.: Schürer, et al., The history of the Jewish people in the
                   age of Jesus Christ (175 B.C.-A.D. 135).Σελ. 1377. Φιλιππίδης, Ιστορία της εποχής της Καινής
                   Διαθήκης : εξ απόψεως παγκοσμίου και πανθρησκειακής. Σελ. 388-392. Ζάρρας, Ιστορία της

                   εποχής της Καινής Διαθήκης. Σελ. 353-369.
                   29  Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος 2, 68-69 και Αρχαιολογία 17, 289.
                   30 Chancey, Greco-Roman culture and the Galilee of Jesus.Σελ.83.

                   31  Σελ. 391.
                   32  Σελ. 59 καιJensen, Herod Antipas in Galilee : the literary and archaeological sources on
                   the reign of Herod Antipas and its socio-economic impact on Galilee (215; Tübingen: Mohr

                   Siebeck, 2010).Σελ. 203-209. Ένα τελευταίο στοιχείο που θα θέλαμε να αναφέρουμε είναι ότι
                   οι απεικονίσεις αυτές υπήρχαν μόνο πάνω σε χάλκινα νομίσματα, διότι οι επαρχίες επειδή

                   ήταν υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων δεν μπορούσαν να κόβουν δικό τους νόμισμα ελεύθερα.
                   Επομένως τα περισσότερα νομίσματα είχαν ως απεικόνιση τον αυτοκράτορα και θεωρούταν
                   ακάθαρτα  από  τους  Ιουδαίους  και  γι’  αυτό  έπρεπε  να  τα  αλλάζουν  για  να  κάνουν  τις

                   συναλλαγές  τους  στον  Ναό.  Αναλυτικά  βλ.:  Γκουτζιούδης,  Ερμηνεία  και  πρόσληψη
                   ευαγγελικών κειμένων (Θεσσαλονίκη: Ostracon, 2016). Σελ. 388. Επίσης, δικαίωμα για κοπή
                   νομίσματος είχε μόνο ο αυτοκράτορας, του οποίου το πρόσωπο και το όνομα  αναγραφόταν


                                                            7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13