Page 34 - ioannou-kapnisis

δυσκολευόταν ταυτόχρονα να σηκωθεί κλπ. Όταν τον ρωτούσα σχετικά, αν
δυσανασχετούσε με όλα αυτά, μου απαντούσε συχνά λέγοντας το του
Αποστόλου Παύλου: «τη υπερβολή των αποκαλύψεων μοι εδόθη σκόλοψ τη

σαρκί ίνα μη υπεραίρωμαι…». Πιστεύω ότι αναφερόταν σε μερικά δικά του
υψηλά βιώματα που δεν ήθελε να αποκαλύψει. Όταν λοιπόν τον ρωτούσα,

«ποιες είναι αυτές οι αποκαλύψεις;», έλεγε «εγώ είμαι ανάξιος για
αποκαλύψεις». Έκρυβε τελείως τα δικά του πνευματικά βιώματα και για να
μην με στενοχωρήσει, μου διηγούνταν θαύματα του π. Ιακώβου, που έτυχε
να ζήσει και ο ίδιος.

Μια φορά όμως αναγκάστηκε να αποκαλύψει κάτι ο π. Ιγνάτιος. Ο πάτερ
βρέθηκε σε δύσκολη θέση, γιατί, λόγω των πολλών προβλημάτων του

Γηροκομείου, οι συνεργάτες του ήθελαν να κλείσει το ίδρυμα και να φύγουν.
Τότε αναγκάστηκε να τους πει το εξής: «όχι πρέπει να μείνουμε εδώ, γιατί
πάνω που ήμουν και εγώ στενοχωρημένος, ήρθε ο Χριστός να με στηρίξει.

Δεν Τον είδα αλλά άκουσα τη φωνή Του, που μου είπε τα εξής ‘‘Γιατί, Ιγνάτιε,
στενοχωριέσαι; Σε έχω εγώ εγκαταλείψει ποτέ; Εγώ σε τιμώ, και αυτούς που
σε πολέμησαν, τους τιμώρησα πολύ αυστηρά, μολονότι εσύ δεν ήθελες».

Τότε, οι άλλοι υποχώρησαν, και είπαν να παραμείνουν στο ίδρυμα. Δεν
πέρασαν λίγες μέρες και έφτασαν ακριβώς τα χρήματα –ούτε λιγότερα ούτε
περισσότερα, απ’ όσα χρειαζόταν, πάντως αρκετά, οπότε και πληρώθηκαν

όλα τα χρεωστούμενα ποσά.

Ο πατήρ Ιγνάτιος, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ασθενείας του,

διατηρούσε το χιούμορ του. Όταν τον ρωτούσα «τι κάνετε;», άλλοτε έλεγε
«τον παπά», άλλες φορές γελώντας «τα γίδια και τα γίδια» και άλλα πολλά
παρόμοια χαριτωμένα λόγια. Έφτιαχνε ακόμη καμιά φορά και κάποιες
παραφράσεις μερικών γνωστών τραγουδιών, για να διδάξει τον επισκέπτη

του και να ιλαρύνει την ατμόσφαιρα.

Ως τα τελευταία του φρόντιζε το καθετί, γιατί του το επέβαλε η λεπτή του

συνείδηση. Και είχε πράγματι πολύ λεπτή συνείδηση. Στο σημείο αυτό θα
κάνω μία παρένθεση για να φανεί τι εννοώ: μια μέρα κάποια κυρία, που
δούλευε χρόνια στο Γηροκομείο και πήρε κανονικά τη σύνταξή της,

παραπονιόταν ότι μια άλλη κυρία, που δούλευε και αυτή εκεί, πήρε και το
λεγόμενο «εφάπαξ», ενώ αυτή δεν εισέπραξε αυτό το ποσό (ο π. Ιγνάτιος δεν
το ήξερε αυτό, καθώς δεν διαχειριζόταν ο ίδιος τα οικονομικά του ιδρύματος,

34