Page 4 - koutsos-triodio
P. 4

4






                1. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
            ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

                    Πρωταγωνιστές  εδώ  είναι  ο  Φαρισαίος  και  ο  Τελώνης.  Δυο
            προσωπικότητες εντελώς διαφορετικές, ο δίκαιος, αλλά αμετανόητος Φαρισαίος

            και  ο  άδικος,  αλλά  μετανοημένος  Τελώνης.  Και  φυσικά  θα  περιμέναμε  να
            δικαιωθεί ο δίκαιος με τις καλές πράξεις και όχι ο άδικος με τις άδικες πράξεις.

            Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
                    Ας  απαντήσουμε  πρώτα  στο  ερώτημα  αν  ο  Φαρισαίος  ήταν  καλός

            άνθρωπος,  αν ήταν δίκαιος, αν έκανε καλά πράγματα. Και φυσικά ήταν δίκαιος
            και  έκανε  καλά  πράγματα,  μάλιστα  ο  ίδιος  τα  απαριθμεί  « νηστεύω  δὶς  τοῦ

            σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι». (Κατά Λουκάν κεφ.10, 12). Δηλαδή
            και  νήστευε  τηρώντας  όλες  τις  διατάξεις  του  Μωσαϊκού  Νόμου,  και  έκανε

            ελεημοσύνες και μάλιστα μεγάλες, διότι έδινε το ένα δέκατο στους φτωχούς.
            Όμως όλα αυτά τα έκανε για καύχηση και μάλιστα υψώνοντας τον εαυτό του

            πάνω  από  όλους  τους  άλλους.    Από  την  άλλη  δεν  έκανε  αρπαγές,  αδικίες,
            μοιχείες, όπως ο Τελώνης, φορτώνοντάς τα έτσι στον Τελώνη και ταπεινώνοντάς

            τον. «11 ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ
            σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ

            ὡς οὗτος ὁ τελώνης». Ο Φαρισαίος προσεύχονταν στον εαυτό του κι όχι στο Θεό,
            προσεύχονταν για επιδείξει τις αρετές του.

                    Για  τον  Μωσαϊκό  Νόμο  ο  Φαρισαίος  ήταν  νομοταγής,  ευσεβής
            φιλάνθρωπος, όχι όμως και για το νόμο του Ευαγγελίου, που έφερνε ο Χριστός,

            ο οποίος θα διδάξει το    «μη  γνώτω  η αριστερά τι  ποιεί  η  δεξιά».  Ο  Χριστός
            ενδιαφέρεται και για τα κίνητρα των πράξεων και όχι μόνο για αυτές καθ’ εαυτές

            τις πράξεις. Ενδιαφέρεται για την ταπείνωση. Ο Φαρισαίος δεν είχε αυτογνωσία,
            διότι αν είχε, θα σκέφτονταν ότι όσα έχει δεν είναι δικά του, ο Θεός του τα έδωσε

            και  επομένως  οφείλει  να  δίνει  και  σ’  αυτούς  που  δεν  έχουν.  Δεν  έπρεπε  να
            ταπεινώσει τον συνάνθρωπό του, διότι ο καθένας είναι και μια περίπτωση και

            δεν ξέρουμε γιατί κάνει αυτά που κάνει. Γι  αυτό ο Κύριος λέει να μην κρίνουμε,
            γιατί εμείς δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στον άλλο.

                    Τώρα ας δούμε και τον Τελώνη και ας απαντήσουμε στο ερώτημα  αν ο
            Τελώνης, που έκανε  μια ζωή αδικίες, γιατί δικαιώνεται. Η απάντηση είναι ότι
   1   2   3   4   5   6   7   8   9