Page 9 - koutsos-triodio

9

αλλά στη λογική και μάλιστα στη λογική του συμφέροντος. «Έφαγε τη δικιά του
περιουσία, τώρα ήρθε να φάει και τη δικιά μου περιουσία» σκέφτεται.

Κοιτάξτε πώς οι «δίκαιοι», ο Φαρισαίος και ο μεγαλύτερος αδελφός του
Τελώνη, χάνουν την δικαίωση μέσα από τα χέρια τους, ενώ οι αμαρτωλοί,

Τελώνης και Άσωτος, δικαιώνονται. Τι κρίμα! Πόσο πρέπει να προσέχουμε εμείς
οι «θρησκευόμενοι», γιατί ο Κύριος είπε: «αμήν λέγω υμίν ότι οι τελώναι και αι

πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού». Η πρόταξη αυτή των
τελωνών και των πορνών, που ήταν αναμφισβήτητα ανήθικοι και άδικοι

άνθρωποι της κοινωνίας τους, δε σημαίνει βράβευση της ανηθικότητας και της
αδικίας. πολύ περισσότερο δε σημαίνει αποδοκιμασία της δικαιοσύνης και της

αρετής. Η πρόταξη αυτή σημαίνει βεβαίωση της καθολικής αφέσεως που
προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο που μετανοεί πραγματικά. Στον άνθρωπο που

κατανοεί την αναξιότητά του και επικαλείται το έλεος του Θεού.
Η παραβολή αυτή έχει συμβολική ερμηνεία.

Ο μεγαλύτερος αδελφός είναι η Παλαιά Διαθήκη, η οποία απαιτούσε
πιστή εφαρμογή του νόμου και δεν γνώριζε από ευσπλαχνία, οίκτο και

συγγνώμη. Ο μικρότερος αδελφός είναι ο άνθρωπος, που μετά τον ερχομό του
Χριστού κερδίζει τη συγχώρηση και γεύεται τη Χάρη του Θεού. Πατέρας είναι

ο Θεός Πατέρας, ο οποίος σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου και δεν του
αρνείται αυτά που δικαιούται, ούτε τον ελέγχει γι αυτά που έχασε και τις ασωτίες

που έκανε. «Χαρά μεγάλη γίνεται επί ενί αρματωλώ μετανοούντι» διακηρύσσει ο
Κύριος. Ο μεγαλύτερος αδελφός δεν μετάνιωσε και έμενε έξω από το σπίτι του

Θεού αμετανόητος, θυμωμένος και απόμακρος. Ο μικρότερος παρόλο ότι έκανε
τόσες ασωτίες, μετάνιωσε και ξαναγύρισε πάλι στο σπίτι του Θεού και ξανάζησε

την προηγούμενη θαλπωρή. Ο πατέρας αμείβει τον εργατικό μεγαλύτερο γιο με
την παρουσία του, με την ήσυχη ζωή που κάνει, με τη δυνατότητα να έχει όποια

ευχαρίστηση θέλει, αλλά αγκαλιάζει και τον πονεμένο, τον στερημένο, τον
μετανιωμένο μικρότερο γιο. Πόση ευσπλαχνία και πόση αγάπη κρύβει αυτή η

πατρική αγάπη του Θεού!
Η παραβολή αυτή παρουσιάζει τη μετάνοια σαν επιστροφή του ανθρώπου

από την εξορία αυτού του κόσμου και μας δείχνει το μέγεθος της αγάπης του
Θεού και της έμπρακτης ευσπλαχνίας του. Η Εκκλησία με την παραβολή του

Ασώτου έρχεται να μας θυμίσει ότι κι εμείς είμαστε εξόριστοι, μας κάνει να
αναλογιστούμε την αποξένωσή μας από τον Θεό και το δέσιμό μας με τη ζωή