Page 4 - arvanitis-agios-iosif

10
την ευχή » και την επίδραση του ακτίστου φωτός. Σύμφωνα με όσα είπε ο ίδιος ο
άγιος στους μαθητές του «από τότε δεν έφυγε ποτέ από μέσα μου η κατάσταση αυτή της
11
ευχής. Λεγόταν στην καρδία μου χωρίς κόπο ». Φεύγοντας από τη Βίγλα πήγε σε
διάφορα σπήλαια και μέρη, αγωνιζόμενος πάντα να διατηρήσει μέσα του την ευχή. Την

ημέρα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος γνώρισε στο παρεκκλήσι της
κορυφής του Άθω τον μοναχό Αρσένιο της Μονής Σταυρονικήτα και από τότε έγιναν

αχώριστοι συνασκητές, με την ευχή που πήραν από τον γέροντα Δανιήλ τον
Κατουνακιώτη. Ο τελευταίος τους συμβούλευσε να υποταχθούν σε κάποιο γέροντα,

και εκείνοι υπακούοντας εγκαταστάθηκαν στα Κατουνάκια κάτω από την υπακοή του
12
γέροντος Εφραίμ . Ο απλός και ειρηνικός γέροντας ικανοποιήθηκε από την παρουσία
των δύο νέων ασκητών, οι οποίοι πια μπορούσαν να ασκηθούν με τον τρόπο που

επιθυμούσαν. Στην καλύβη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου όπου διέμεναν και οι
τρεις, συστηματοποιήθηκε το πρόγραμμα, περιορίστηκαν οι άσκοπες επαφές,

επιδιώχθηκε λιγότερη μέριμνα για εργασία, καλλιεργήθηκε περισσότερο η
εσωστρέφεια και η ευχή και το 1925, σε ηλικία 28 ετών, ο γέροντας έλαβε το μοναχικό

σχήμα.

Ο γέροντας Ιωσήφ κατασκεύασε μάλιστα ένα είδος σπηλιάς με σανίδες στα πλάγια και
εκεί αποσυρόταν κάθε βράδυ για έξι ώρες προσευχόμενος «κρατώντας το νου του στην

13
καρδιά ». Κάποτε μάλιστα, όπως είπε ο ίδιος «βρισκόμουν βυθισμένος στον εαυτό μου
και πρόσεχα την γλυκύτητα της ευχής. Ξαφνικά, γέμισα από φως που σιγά σιγά αυξήθηκε,

14
ώστε όλος ο τόπος έγινε φως ». Μετά από τέτοιες εμπειρίες, ο γέροντας επεδίωξε
περισσότερη ησυχία, και γι αυτό έφυγε μαζί με τον γέροντα Εφραίμ και τον συνασκητή
του Αρσένιο και εγκαταστάθηκαν σε ορεινή σκήτη του Αγίου Βασιλείου, την οποία

έχτισαν μόνοι τους, γιατί οι υπόλοιπες κατοικούνταν. Κατά την παραμονή τους στον
Άγιο Βασίλειο οι γέροντες δέχτηκαν στη συνοδεία τους τρεις αδελφούς: τον πατέρα

Εφραίμ από το Βόλο (της Φιλόθεου, ιδρυτή αργότερα δεκαεννέα γυναικείων και
ανδρικών μοναστηριών στις Η.Π.Α. και Καναδά, †2019, Αριζόνα) τον πατέρα Ιωάννη

από την Αλβανία και τον πατέρα Αθανάσιο (κατά σάρκα αδελφό του γέροντα Ιωσήφ).

Εκεί ο γέρων Εφραίμ κοιμήθηκε οσιακά. Μετά το θάνατο του γέροντά τους άρχισε η
μετακίνησή τους από τόπο σε τόπο, κυρίως για να παραμένουν άγνωστοι στους

10 Ιωσήφ Βατοπεδινός, Ο Γέροντας..., ο.π., σ. 45
11 Ιωσήφ Βατοπεδινός, Ο Γέροντας..., ο.π., σ. 47
12 Ιωσήφ Βατοπεδινός, Ο Γέροντας..., ο.π., σ. 49
13 Ιωσήφ Βατοπεδινός, Ο Γέροντας..., ο.π., σ. 55
14 Ιωσήφ Βατοπεδινός, Ο Γέροντας..., ο.π., σ. 55

3