Page 23 - Gkrillas_EkklhsiastikoDikaio

βασική και πρωταρχική πηγή του Εκκλησιαστικού Δικαίου προβάλλοντας όμως

το πνεύμα και την έννοια του Κανόνος, χωρίς την αξιωματική αντίληψη του
γράμματος του Κανόνος. Το επιχείρημα στο οποίο βασίζονται είναι ότι, οι

Κανόνες αποτελούν νομοθετήματα της Εκκλησίας τα οποία υπαγορεύονται από
τις μεταβαλλόμενες εκκλησιαστικές περιστάσεις. Έτσι οδηγούνται στην

τοποθέτηση ότι, η Εκκλησία στην σωτηριολογική της πορεία και προς την
πραγματοποίηση του σκοπού της Σωτηρίας, πρέπει σταθερά και απαράκλητα

να κατευθύνεται από μια εκκλησιαστική νομοθεσία, η οποία πρέπει να λαμβάνει

υπ’ όψιν τις ανάγκες της εκάστοτε εποχής, σαφώς χωρίς την απάλειψη των
βασικών αρχών, που οδηγούν στον σωτηριολογικό στόχο την Εκκλησία και το

σώμα των πιστών.
Στην πραγματικότητα οι τασσόμενοι υπέρ της δυνατότητας μεταβολής

των Κανόνων, προβαίνουν στην διάκριση της μορφής και της ουσίας του
Κανόνα. Η διάκριση αυτή στρέφει το ενδιαφέρον της στον εντοπισμό του

ζωοποιού πνεύματος του Κανόνα από το αποκτείνον γράμμα. Το αναλλοίωτο

των Ιερών Κανόνων βρίσκεται στην ουσία και το πνεύμα τους, το οποίο στην
πραγματικότητα αποδίδει την ουσία και το πνεύμα της Εκκλησίας. Κατά

αντίθεση, η εξωτερική μορφή και το γράμμα του Κανόνα, δύνανται - και σε

πολλές περιπτώσεις επιβάλλεται - να μεταβάλλονται ανάλογα των εξωτερικών
συνθηκών, που δημιουργούνται και αναπτύσσονται στον κοινωνικό βίο των

πιστών και άρα της Εκκλησίας. Η εμμονή σε ένα περιβάλλον Διατάξεων και
Κανόνων που δεν επιδέχονται ουδεμίας μεταβολής, λανθάνει τον κίνδυνο να

αποδείξει την Εκκλησία παρωχημένη, μετατρέποντάς την σε ένα μουσείο
φύλαξης μεγάλης ιστορικής αξίας δεδομένων, τα οποία όμως απέχουν από την

σύγχρονη πραγματικότητα και άρα δεν έχουν καμία πρακτική εφαρμογή στο βίο

των πιστών. Μη πρακτική τήρηση Κανόνων ωστόσο, οδηγεί σε
αποπροσανατολισμό από το σωτηριολογικό στόχο.

Ο Μέγας Βασίλειος στον Κανόνα 87 αναφέρει το καταγγελτικό του
μήνυμα και μάλιστα με καυστικό τρόπο, σε αυτούς που προβαίνουν σε

θεσμοθέτηση θεμάτων που αφορούν την Εκκλησία, χωρίς να διακρίνουν τις
ανάγκες της εκάστοτε σύγχρονης πραγματικότητας. Ο έλεγχος αυτός που ασκεί

23