Page 14 - Gkrillas_Theologia

και κέρδους. Η ποιμαντική και κοινωνική Θεολογία της Εκκλησίας οφείλει να

θυσιάζεται υπέρ του λαού και κάθε ανθρώπου προσωπικά.

στ) Η θεραπεία του προβλήματος της ποιμαντικής και κοινωνικής
Θεολογίας

Κέντρο της Εκκλησίας ήταν είναι και θα είναι έως της συντέλειας του

αιώνος, το Άγιο Ποτήριο. Στόχος της Εκκλησίας ήταν είναι και είναι ως της
συντέλειας του αιώνος, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Τίποτε δεν μπορεί

να μετατοπίσει αυτό το κέντρο και τίποτε δεν μπορεί να αποπροσανατολίσει

από αυτό το στόχο. Η ποιμαντική και κοινωνική Θεολογία καθώς και η
ποιμαντική και κοινωνική μέριμνα της Εκκλησίας πρέπει για να παραμένουν

στην Αλήθεια του Ευαγγελίου, των Πατέρων και της Παραδόσεως να
προτάσσουν αυτό το κέντρο και αυτόν τον στόχο. Αυτό αποτελεί βίωμα και

παράλληλα διαμορφώνει βίωμα χριστότητας και άρα Αλήθειας, Οδού και
14
Ζωής .
Τα θεραπευτικά και αγιαστικά μέσα της Εκκλησίας είναι η ίδια η ζωή

της Εκκλησίας. Εντός της ζωής της Εκκλησίας αποκαλύπτεται και βιώνεται το
μυστήριο της ζωής, διότι ο άνθρωπος βιώνει σε κοινωνία με τον Ζωοδότη

Χριστό. Παράλληλα, βιώνοντας τα μυστήρια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος
σχηματοποιεί το βίο του προς το ίδιο το Ζωοποιό Πνεύμα.

Τα Μυστήρια του Θεού και άρα της Εκκλησίας Του είναι άπειρα και
ακριβώς επειδή είναι Μυστήρια δεν δύναται να περιοριστούν μήτε σε

αριθμούς, μήτε σε ορισμούς, μήτε σε περιορισμούς, μήτε σε συστήματα, μήτε

σε οργάνωση, μήτε σε μεθοδολογία, μήτε σε κατατάξεις, μήτε σε
αξιολογήσεις. Παράλληλα, τα Μυστήρια δεν βελτιώνονται, δε διορθώνονται,

δεν τροποποιούνται, δεν υποβοηθούνται, δε υποτάσσονται σε ανθρώπινα

14 Ιω. 14,5-7: «Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς· Κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις· καὶ πῶς δυνάμεθα τὴν
ὁδὸν εἰδέναι; λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται
πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ. εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν. καὶ ἀπ' ἄρτι
γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν.».

13