Page 22 - karakostas-xristian-epist

να προεικονίζουν την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου. Η Βίβλος εκφράζεται έτσι «δι’
ἡμᾶς καὶ τὸ ἀσθενὲς τὸ ἡμέτερον», ώστε σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο «ταύτης
76
ἀξιωθέντες τῆς συγκαταβάσεως, ἀνελθεῖν πρὸς τὸ ὕψος ἐκεῖνο ἰσχύσωμεν».

Ολοκληρώνοντας την ανάλυση της Γενέσεως, θα ήταν καλό να ξεδιαλύνουμε και το
κατά πόσον έχει επηρεαστεί από κείμενα άλλων παραδόσεων. Πολλές θρησκευτικές
και μυθολογικές κοσμογονίες, εκτός του ότι κάνουν λόγο για ένα σύμπαν αιώνιο,
παρουσιάζουν τον κόσμο ως απόρροια της επιμιξίας ή της διαμάχης κάποιων
θεοτήτων. Αντιθέτως, ο Μωυσής παρ’ ό,τι ήταν μεγαλωμένος στην Αίγυπτο και ήταν
γνώστης των ιδεών και του πολιτισμού των Αιγυπτίων, συνέγραψε μια πολύ
διαφορετική κοσμογονία, με ένα σύμπαν που έχει Δημιουργό και αρχή, χωρίς να
χρησιμοποιεί αντίστοιχους μύθους, όπως έπρατταν οι άλλοι λαοί. Ο σκοπός του ήταν
να αντιπαραβάλλει την πραγματική θεολογία απέναντι στις γειτονικές θρησκευτικές
δοξασίες που λάτρευαν τα είδωλα, δηλαδή ο,τιδήποτε άλλο εκτός από τον Αληθινό
77
Θεό. Αλλά πέραν τούτων, βλέπουμε να τοποθετεί την δημιουργία του ηλίου και της
η
σελήνης την 4 δημιουργική ημέρα, κάτι το οποίο φαντάζει αδόκιμο, αφού στην
κοσμογονία της Γενέσεως προηγούνται τα φυτά του ηλίου, τα οποία τον έχουν
ανάγκη για να ζήσουν και να αναπτυχθούν. Δεν πρόκειται όμως περί λάθους, αλλά ο
σκοπός της τοποθέτησης του ηλίου και της σελήνης μετά την δημιουργία των φυτών,
είναι να δείξει στον κόσμο ότι ο ήλιος δεν είναι θεός όπως τον θεωρούσαν οι αρχαίοι
λαοί, αλλά ένα ακόμα δημιούργημα του Αληθινού Θεού, όπως όλα τα υπόλοιπα όντα.

Επίσης, μπορούμε να παρατηρήσουμε πως στα ουράνια αυτά σώματα δεν
αναφέρονται τα ονόματά τους ούτε ο Θεός τούς δίνει ονομασία όπως στα άλλα όντα,
αλλά ο συγγραφέας τα χαρακτηρίζει απλώς φωστήρες. Αυτή η ενέργεια έχει βαθύ
νόημα και σημαντικό σκοπό, διότι την εποχή της Π. Διαθήκης η νοοτροπία που
υπήρχε στον αρχαίο Ισραήλ, ήταν πως για να έχει κάτι ή κάποιος αξία και υπόσταση,
θα έπρεπε να έχει και όνομα. Αποσιωπώντας ο συγγραφέας τα ονόματα του ήλιου και
της σελήνης, στην ουσία τα υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο και καταρρακώνει την
78
αξίωση των ειδωλολατρών περί θεότητός τους. Αυτό συμβαίνει και με την
βλάστηση της γης και την συγκέντρωση των υδάτων σε θάλασσες και ωκεανούς,
αφού κι αυτά τα λάτρευαν ειδωλολατρικοί λαοί, προσδίδοντάς τους διάφορες
ιδιότητες και δημιουργώντας ειδωλολατρικά μυστήρια. Τέλος, με την επωδό «και
είδεν ο Θεός ότι καλόν», κατακρίνεται η πλάνη όσων πίστευαν στις δυνάμεις του
καλού και του κακού που ανταγωνίζονταν μεταξύ τους. Για τον Μωυσή και την Αγία
79
Γραφή όλα τα δημιούργησε ο Κύριος και τα έκανε καλά λίαν. Επομένως,
αποδεικνύεται από τα παραπάνω πως η Γένεσις δεν έχει αντιγράψει άλλες
κοσμογονίες.

Δεν αρνούμαστε όμως ότι υπάρχουν κάποιες ομοιότητες με τις αναφορές άλλων
πολιτισμών, αλλά αυτές οφείλονται στις κοινές παραδόσεις των γειτονικών λαών,
αφού έπρεπε τα γραφόμενα να είναι κατανοητά στους Ισραηλίτες και όσους
22