Page 6 - koliofoutis_poimenas

προβλέψει, να σχεδιάσει, να οργανώσει, να εμπνεύσει και να εμψυχώσει, κατά τον ίδιο

τρόπο οφείλει και ο ποιμένας να κυβερνήσει το καράβι της Εκκλησίας. Είναι ο
16
κυβερνήτης της επισκοπής ή της ενορίας του . Η προαγωγή του καταρτισμού των
πιστών στο Ευχαριστιακό δείπνο της Εκκλησίας και η επίτευξη της ενότητας της πίστης,

της επίγνωσης του υιού του Θεού και της λύτρωσής τους αναδεικνύει τις βασικές
17
συντεταγμένες του ποιμαντικού έργου . Όπως ο Χριστός κατήλθε στο κόσμο για να
μας σώσει, έτσι και ο ποιμένας κατέρχεται στο κόσμο για να οδηγήσει ως καλός ποιμήν
το απολωλώς, αφού το βρει, στα μυστήρια της Εκκλησίας, που εμπεριέχουν την άκτιστη

θεία χάρη.

Μελετώντας όλες τις γραπτές πηγές της Ιεράς Παραδόσεως, από την Π.Δ. έως
την Καινή Διαθήκη και τα κείμενα της μεταποστολικής εποχής, εύκολα συνάγουμε τις

περιγραμματικές αρχές των καθηκόντων με τα οποία επιφορτίζονται οι ποιμένες της

Εκκλησίας, κατά την στιγμή της χειροτονίας τους από τον ίδιο τον αρχιποίμενα Χριστό.
Συνάγεται ότι αυτοί έχουν ως καθήκον να διδάξουν, να κατηχήσουν, να νουθετήσουν,

να σχεδιάσουν, να προστατεύσουν, να παρακαλέσουν, να παρηγορήσουν, να
αξιολογήσουν και να συμπορευτούν αγαπητικά με τα πνευματικά τους παιδιά στο

δρόμο της τελείωσης και σωτηρίας. Η πρόσληψη και διακονία του κόσμου με στόχο
την ανακεφαλαίωση και την εν Χριστώ μεταμόρφωσή του περιγράφουν το εύρος αυτού

του προορισμού του ποιμένα.

Η διαπίστωση της εν πολλοίς σύγκλισης των λειτουργικών ρόλων μάνατζερ και
ποιμένα εύλογα προκαλεί το ερευνητικό ενδιαφέρον ενός ποιμαντικού επιστήμονα, ο

οποίος με την επιστημονική του έρευνα αποσκοπεί να συνδράμει αποφασιστικά στην

αξιοποίηση της διοικητικής τεχνογνωσίας, από όποιον χώρο και αν αυτή προέρχεται,
στον χώρο της ποιμαντικής θεολογίας. Η μεταφορά αυτής της διοικητικής τεχνογνωσίας

στον χώρο της εφαρμοσμένης ποιμαντικής, κατά τρόπο που δεν ακυρώνει, αλλά
εναρμονίζεται πλήρως με τις ιδιαιτερότητες άσκησης των καθηκόντων του ποιμένα,

αναδεικνύει την συμβολή των βοηθητικών της ποιμαντικής επιστημών στην

επιστημονική μελέτη των αρχών και μεθόδων του έργου των ποιμένων της Εκκλησίας.

16 π. Γκίκας, Α. 1997. Μαθήματα ποιμαντικής. Θεσσαλονίκη : Δεδούσης, σ. 90.
17 π. Σταυρόπουλος, Χ. 2006. Η θεία ευχαριστία κέντρο της ποιμαντικής διακονίας. Αθήνα : Άθως, 2006,
σ. 74.

5