Page 11 - koutsos-iamviki

μάλλον τόλμησε να εξυμνήσει την Παρθένο και δίνει σε μας τη δυνατότητα να τον
κρίνουμε, αφού όμως λάβουμε υπόψη ότι ο Κύριος είναι εκείνος που πυρπόλησε την
καρδιά του και δεν τον έκαψε, όπως και τους Τρεις παίδες. Κι εκείνοι από πόθο και
αγαλλίαση έψελναν και ετούτος ο υμνωδός από πόθο και αγαλλίαση κατεχόμενος μας
έδωσε αυτό το άριστο αποτέλεσμα, το οποίο θα το επαναλάβει και στον Κανόνα του

Πάσχα, γιατί ο ίδιος, ο Ιωάννης Δαμασκηνός, τους έκανε και τους δύο Κανόνες.

Οι εννέα Ωδές αυτού του Κανόνα και φυσικά και αυτής της Καταβασίας, είναι

«συντόνως τεθηγμένοι» δηλαδή με μεράκι φτιαγμένοι, με πολλή τέχνη και δεξιότητα
και γι αυτό ένα τέτοιο κατόρθωμα είναι «εργώδες», είναι κάτι που θέλει πολύ κόπο για
να φτιαχτεί. Οι ύμνοι αυτοί μοιάζουν με τα υφαντά που γίνονται στον αργαλειό, όπου
οι γυναίκες βαζουν όλη τους την καλαισθησία και έχουν ένα ωραίο αποτέλεσμα.
Ο υμνογράφος συγκρατημένος και ταπεινός αναγνωρίζει την αδυναμία του για

ένα τέτοιο έργο και ζητά τη βοήθεια ποιας άλλης, της Παναγίας Παρθένου, την οποία
ζητεί να εξυμνήσει, γιατί χωρίς την βοήθειά της τίποτα δεν θα καταφέρει. Η προαίρεσή
του όμως είναι τόσο μεγάλη, ώστε πιστεύει ότι ,αν η Παναγία του δώσει τόση δύναμη,

όση προαίρεση έχει, θα τα καταφέρει. Και πράγματι τα κατάφερε, φυσικά με τη
βοήθεια της Παναγίας. Κι έτσι το έργο αυτό, το εργώδες και επίπονο, μας το
κληροδότησε σε μας, για να την υμνούμε εις τους αιώνες των αιώνων.