Page 8 - koutsos-iamviki

Ααυτοί είναι που έψελναν στον Δεσπότη Χριστό:
είσαι δοξασμένος στους αιώνες των αιώνων».
Ερμηνεία
Υπάρχει και εδώ μια αντίθεση ανάμεσα στη στάση των ανθρώπων στο βασιλιά
και στον τύραννο. Βασιλιάς και μάλιστα παμβασιλιάς είναι ο Χριστός, ο οποίος είναι

τόσο αγαπητός και προσφιλής ώστε ποθούμε να είμαστε πάντα προσκολλημένοι,
αγκιστρωμένοι πάνω του, σε αντίθεση με τον τύραννο, ο οποίος θυμώνει με το
παραμικρό, βγάζει γλώσσα και βρίζει, απειλεί και τρομοκρατεί, όπως ο

Ναβουχοδονόσορας, ο οποίος εκτός του ότι ήταν υβριστικός ήταν και υπερφίαλος.
Ήθελε να τον προσκυνούν οι άνθρωποι σαν θεό. Τον θεό όμως ο ίδιος τον
περιφρονούσε, όταν έλεγε προς του Τρεις Παίδες: «και ποιος είναι ο Θεός σας, που θα
μπορέσει να σας πάρει από τα χέρια μου;».
Οι Τρεις Παίδες όμως κυριευμένοι από τον πόθο του Χριστού («έθελξας πόθω

με Χριστέ, και ηλλοίωσας τω θείω σου έρωτι»), κυριευμένοι από την εσωτερική φλόγα
που έκαιγε μέσα στην καρδιά τους για τον Χριστό, δεν υπολόγιζαν αλλά
περιφρονούσαν την εξωτερική φλόγα της επταπλάσιας φλόγας του τυράννου και όχι

μόνο εξουδετέρωναν την καυστική δύναμη της φωτιάς αλλά αντίθετα η δροσοβόλος
κάμινος διατηρούσε τους Τρεις Παίδες αβλαβείς και άκαυστους. Ζούσαν μέσα στη
δροσοβόλο πνοή του Αγίου Πνεύματος και «εν αγαλλιάσει εβόων»: «Ὑπερύμνητε, ὁ
τῶν Πατέρων Κύριος καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ». Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου, που
τους αξίωσε να ζήσουν αυτό το θαύμα, να γευτούν κάτι από τη δόξα του Θεού, την

οποία χαρίζει στους φλογερούς και αφοσιωμένους ανθρώπους του Θεού.
Ο τελευταίος στίχος μας θυμίζει τον αντίστοιχο στίχο της ζ΄ Βιβλικής Ωδής:
«Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ

ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνα»ς.
Αξίζει να κάνουμε μια αντιπαράθεση της Ωδής αυτής με την αντίστοιχη ζ΄
της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ακάθιστο ΄Υμνο.
Ὠδὴ ζ΄. (του ακαθίστου ύμνου)
Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες, παρὰ τὸν Κτίσαντα,

ἀλλὰ πυρὸς ἀπειλήν, ἀνδρείως πατήσαντες, χαίροντες ἔψαλλον
Ὑπερύμνητε, ὁ τῶν Πατέρων Κύριος, καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.
ΩΔΗ Η΄

Μήτραν ἀφλέκτως, εἰκονίζουσι κόρης
Οἱ τῆς παλαιᾶς, πυρπολούμενοι νέοι
Ὑπερφυῶς κύουσαν, ἐσφραγισμένην.
Ἄμφω δὲ δρῶσα, θαυματουργίᾳ μιᾷ

Λαοὺς πρὸς ὕμνον, ἐξανίστησι χάρις.