Page 10 - liamis_despoina
P. 10

από μόνες τους να γαληνέψουν την ψυχή. Η γαλήνη αυτή έρχεται μέσω

                   της προσευχής, η οποία οδηγεί τον άνθρωπο στην απόλυτη εμπιστοσύνη
                   προς τον Θεό. Αυτή διευκολύνει την ψυχή να δεχτεί το υπέρλογο, καθ΄ ην

                   στιγμήν  ο  κόσμος  είτε  αδυνατεί  να  το  αναγνωρίσει,  είτε  το  χλευάζει.
                   Βεβαίως  δεν  πρόκειται  για  στιγμιαία  διαδικασία.  Είναι  γεγονός  πως  τα
                   στοιχεία για τη  ζωή  της  Παναγίαςαπό  τα Εισόδια έως τον Ευαγγελισμό
                   λείπουν.  Η  πλήρης  όμως  εναρμόνιση  του  θελήματος  τη  Μαρίας  με

                   εκείνην του Θεού καλύπτει πλήρως αυτό το κενό. Χωρίς καμία αμφιβολία,
                   η νέα αυτή κοπέλα από την Ναζαρέτ είχε ανέβει σκαλί - σκαλί όλη την
                   κλίμακα  της  προσευχής.  Κατά  τον  Ευαγγελισμό  ολοκληρώνεται  μια

                   σταδιακή  άφεση  σε  μια  άρρητη  άρρητη  θεία  βούληση.  Η  Παναγία
                   αναφωνεί «Ιδού η δούλη Κυρίου», όχι ως υποτακτική αλλά ως απόλυτα
                   ταυτισμένη με τον Θεό.


                          Κατά  τον  άγιο  Νικόλαο  τον  Καβάσιλα,  ο  οποίος  αφιέρωσε  τις
                   κορυφαίες των δυνάμεων του στην θεολογική προσέγγιση του προσώπου

                   της Θεοτόκου, η απόλυτη υπακοή της  την επαναφέρει ουσιαστικά  στην
                   προπτωτική κατάσταση:

                               «και  ούτως  εν  τω  κόσμω  τούτω  καθάπερ  εν  τω  παραδείσω,

                   καθαρόν  και  ολόκληρον  τον  άνθρωπον  έδειξε  και  οίος  την  αρχήν
                   επλάσθη και οίον αυτόν μένειν εχρήν και οποίος αν ην έπειτα περί της

                   ευγενείας  ηγωνισμένος».  (Λόγος  εις  την  Γέννησιν).  Δηλ.  «Και  έτσι  (η
                   Παναγία  με  τον  βίο  της)  στον  κόσμο  τούτο  όπως  στον  παράδεισο,
                   καθαρόν και άρτιο κατέδειξε τον άνθρωπο και πώς ήταν όταν επλάσθη
                   και  πώς  έπρεπε  να  μείνει  και  πώς  θα  εξελισσόταν  αγωνιζόμενος  να

                   διατηρήσει την ευγενή του (θεϊκή) καταγωγή».

                          Αν  και  ως  άνθρωπος  φέρει  τις  συνέπειες  της  πτώσεως,  οι

                   πνευματικοί της αγώνες ουσιαστικά τις αδρανοποιούν. Το αδύνατον για
                   τα  μέτρα  των  ανθρώπων,  καθίσταται  για  τα  τέκνα  της  προσευχής
                   δυνατόν.  Ο  μεγάλος  Πατήρ  μάς  καλεί  να  αναλογιστούμε  μάλιστα,  πως

                   στην Παλαιά Διαθήκη, η ενατένιση ακόμη και των οπίσω του Θεού, όπως
                   στην  περίπτωση  του  Μωυσή,  προϋποθέτει  καθαρμούς  και  προετοιμασία
                   επίπονη,  προκειμένου  ο  άνθρωπος  να  αξιωθεί  την  επαφή  με  την

                   παναγιότητα  του  Πλάστη.  Την  ώρα  όμως  του  Ευαγγελισμού,  καμιά
                   προετοιμασία  δεν  τίθεται  από  τον  Άγγελο  ως  προϋπόθεση.  Η  Παναγία



                                                            9
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15