Page 8 - liamis_despoina

μικρή Μαριάμ στη ζωή ενός ηλικιωμένου και άτεκνου ζευγαριού. Πόσα

αποθέματα πίστης και πόση αλλοίωση ψυχής πρέπει να είχε επιφέρει η
προσευχή τους, ώστε να προβούν σε έναν τέτοιον αποχωρισμό! Πόση

αγάπη και πόση τρυφερότητα θα πρέπει να ένιωθαν γι΄ αυτό το θειο
δώρο! Ας επιμείνουμε στο ευλογημένο αυτό ζεύγος προσευχής,
προκειμένου να διαγνώσουμε τις προϋποθέσεις, με τις οποίες ξεκινά τη
ζωή της η Παναγία. Ας συνειδητοποιήσουμε πως αυτή η προσφιλέστατη

ύπαρξη δεν στάθηκε ικανή να αποπροσανατολίσει την καρδιά των
γονέων της Παναγίας. Ο Θεός δεν εκθρονίστηκε από την καρδιά τους,
προκειμένου να δώσει τη θέση του στο μικρό κορίτσι. Σε ηλικία τριών

ετών, το επιστρέφουν στον ουράνιο Δωρητή, μεταβάλλοντας την σε ζώσα
θυσία αινέσεως και ευγνωμοσύνης. Μεταβάλλεται λοιπόν η Παναγία σε
ζώσα προσευχή ευγνωμοσύνης, η οποία ανατίθεται στον Θεό.

Η προσφορά αυτή όμως δεν αφορά μόνον τον Ιωακείμ και την
Άννα. Μένοντας συνεπείς στην πανανθρώπινη σημασία του προσώπου

της, πρέπει να την θεωρήσουμε ως οσμήν ευωδίας και καρπό
πνευματικό όλων των δικαίων μέχρι τότε, όπως υπέροχα μας
περιγράφουν τα μεγαλυνάρια της εορτής των Εισοδίων. Το δε

εξαποστειλάριον της εορτής την παρουσιάζει ως την εκπλήρωση όλων
των προφητειών, αναφέροντας: «Ην πάλαι προκατήγγειλε των
προφητών ο σύλλογος … Μαρίαν την θεόπαιδα, πιστώς

ανευφημήσωμεν». Ως τέτοια, η Παναγία μάς διανοίγει δρόμο προς τα
Άγια των Αγίων του Ναού, παραδίδοντας σε εμάς διαβεβαίωση για την
δύναμη της προσευχής. Άγια των Αγίων αποτελεί για μας ο χώρος της

καρδίας, ο τόπος ενοικήσεως του Χριστού από την στιγμή της Βαπτίσεώς
μας, προς τον οποίον αποκτούμε πρόσβαση μέσω της προσευχής. Μόνον η
προσευχή καθιστά την ψυχή άξια μιας τέτοιας εισόδου. Μόνον αυτή μας
εισοδεύει προς την πληρότητα της πνευματικής ζωής και την απόλαυση

της σχέσεως με τον Θεό, πρόσωπο προς πρόσωπο. Μόνον δι΄ αυτής,
καθιστάμεθα ζώντες ναοί της θείας Χάριτος. Γι΄ αυτό και η υμνωδία της

ημέρας των Εισοδίων περιστρέφεται γύρω από μια ακόμη εξαίσια
αντιστοιχία:

«Σήμερον ὁ ναὸς ὁ ἔμψυχος, τοῦ μεγάλου Βασιλέως, ἐν ναῷ

εἰσέρχεται, αὐτῷ ἑτοιμασθῆναι, εἰς θείαν κατοίκησιν. Λαοὶ
ἀγαλλιᾶσθε» (Όρθρος Εισοδίων) .

7