Page 39 - mpotsari-vioithiki

δημόσιας υγείας. Επισημαίνει τον κίνδυνο της υπονόμευσής της, όταν το κράτος

και οι δημόσιοι φορείς αρνούνται να παρέχουν τους απαραίτητους πόρους,
αφήνοντας το δημόσιο αυτό αγαθό έρμαιο στα χέρια των ιδιωτικών οικονομικών

συμφερόντων.

Η αρχή της δικαιοσύνης μαζί με το κοινωνικό, αποκτά και περισσότερο

θεμελιώδες περιεχόμενο όταν πρόκειται για ζητήματα που άπτονται της

ανθρώπινης προσωπικότητας. Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις των ασθενών

του AIDS, καταβάλλονται προσπάθειες αφ’ ενός να προστατευθούν οι
ανθρώπινοι πληθυσμοί από τον κίνδυνο επιδημικής εξάπλωσης της ασθένειας

και αφ’ ετέρου να τηρηθεί η εμπιστευτικότητα και η διακριτικότητα προς τους

ασθενείς, ώστε οι τελευταίοι να μην πέσουν θύματα ρατσιστικών διακρίσεων και

πρακτικών.

Γενικότερα οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η βιοηθική προβληματική της
προληπτικής ιατρικής που αφορά τη δημόσια υγεία είναι διαφορετική από την

εξατομικευμένη προληπτική ιατρική. Άρα και οι ηθικοί κανόνες που

εφαρμόζονται στη μία περίπτωση είναι διαφορετικοί από αυτούς που

49
εφαρμόζονται στην άλλη .

β. Σεβασμός της ιδιωτικότητας (αρχή μη πρόκλησης βλάβης)

Ένα βασικό βιοηθικό πρόβλημα της δημόσιας προληπτικής ιατρικής είναι το
ζήτημα της ιδιωτικότητας και της μυστικότητας των αποτελεσμάτων των

ιατρικών ερευνών. Τα δεδομένα στα οποία μπορούν να έχουν πρόσβαση οι

επιδημιολόγοι ενδέχεται να είναι ευαίσθητα και προσωπικά. Η τυχόν διαρροή

τους πιθανόν να προκαλέσει βλάβες σε ψυχολογικό, κοινωνικό, αλλά και ιατρικό

επίπεδο στις ερευνώμενες κοινότητες. Έτσι οι συμμετέχοντες σε επιδημιολογικές

49 Encyclopedia of bioethics, τομ. 2, σ. 2216
38