Page 30 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites
P. 30

της Φιλικής Εταιρείας που αγωνίστηκαν σθεναρά για την επίτευξη των στόχων της

                   οργάνωσης  και  πρόσφεραν  τα  μέγιστα  στον  αγώνα 126 .  Επίσης,  κατά  το  έτος  1819
                   σημειώνεται  μια  φθίνουσα  πορεία  σχετικά  με  τον  αριθμό  των  μυημένων  στην

                   οργάνωση  127 .
                          Η  Φιλική  Εταιρεία  δέχτηκε  γενικά  στους  κόλπους  της  μέλη  από  όλα  τα

                   κοινωνικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Στηρίχτηκε στις μεθόδους οργάνωσης
                   αντίστοιχων  ευρωπαϊκών  μυστικών  οργανώσεων,  ενώ  παράλληλα  ακολούθησε  μια

                   πρωτότυπη οργάνωση, που την επέκτεινε όχι μόνο εντός των ορίων της Οθωμανικής

                   Αυτοκρατορίας, αλλά και εκτός αυτής  128 .
                          Όσοι επρόκειτο να μπουν στην Εταιρεία ορκίζονταν από ιερέα πάνω στο ιερό

                   ευαγγέλιο για την πίστη τους και την αφοσίωσή τους σ’ αυτήν και διατελούσαν οιονεί

                   κατηχούμενοι. Ο κληρικός ο οποίος επρόκειτο να ορκίσει τον μυούμενο φορούσε το
                   πετραχήλι του και του έδειχνε το Ευαγγέλιο. Τότε ο κατηχητής απομάκρυνε λίγο τον

                   μυούμενο και του διάβαζε τον όρκο ο οποίος ήταν ο εξής: «Ορκίζομαι εις το όνομα της
                   Αληθείας και της Δικαιοσύνης ενώπιον του Υπερτάτου Όντος, να φυλάξω, θυσιάζων και

                   την ιδίαν μου ζωήν, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα, μυστικόν καθ’ όλην την
                   δύναμιν της λέξεως το μυστήριον, το οποίον θα μοι εξηγηθεί και ότι θα αποκριθώ την

                   αλήθειαν εις ό,τι ερωτηθώ». Αυτό τον όρκο ο μυούμενος τον επαναλάμβανε 3 φορές.

                   Στη συνέχεια ο κατηχητής τον ρωτούσε μεγαλόφωνα μπροστά στον κληρικό εάν αυτά
                   που επανέλαβε στον όρκο 3 φορές είναι αληθινά. Ο μυούμενος έπρεπε να αποκριθεί

                   ότι όσα επανέλαβε είναι αληθινά και για την ασφάλεια
                   τους ορκίζεται το Ευαγγέλιο. Στη συνέχεια του, έκανε την ίδια ερώτηση και ο κληρικός

                   και, αφού λάμβανε την ίδια απάντηση, τον όρκιζε με τον εκκλησιαστικό τρόπο.
                          Κατά το 1820, θανόντος του ενός από τους ιδρυτές, του Νικολάου Σκουφά,

                   μεταξύ αυτών που κινούσαν την Εταιρεία, εκτός από τους άλλους 2 συνιδρυτές της,

                   τον Τσακάλωφ και τον Ξάνθο, ήταν ο κληρικός και λόγιος Άνθιμος Γαζής   129  (μυήθηκε
                   γρήγορα στην Φιλική Εταιρεία  130  κληθείς από τον Σέκερη σ’ αυτή), ο Παναγιώτης Α.

                   Αναγνωστόπουλος  (τον  κατήχησε  ο  Σέκερης),  ο  Παναγιώτης  Σέκερης  από  την

                   Πελοπόννησο (κατηχήθηκε πρώτος στη Φιλική Εταιρεία), ο Νικόλαος Ν. Πατσιμάδης,



                   126  Θ. Σιμόπουλος, (όπως σημ. 65), σ. 40.
                   127  Κ. Σβολόπουλος, Κατακτώντας την ανεξαρτησία. Δέκα Δοκίμια για την Επανάσταση του 1821, σ. 57.
                   128  Σ. Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, τ.Α΄, σ. 15.
                   129  Β. Μέξας, Οι Φιλικοί Κατάλογος των μελών της Φιλικής Εταιρείας, σ. 34.
                   130  Κ. Μαντινάος, Η εποποιϊα, σ. 55.


                                                           31
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35