Page 32 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites

αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους 137 .Η συμπαράσταση αυτή μεταφραζόταν ως

οικονομική και υλική ενίσχυση, αλλά σημειώνονταν πλέον και στο διπλωματικό
επίπεδο 138 . Οι Φιλικοί προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν στο έπακρο τον

φιλελληνισμό, προκειμένου να εξασφαλίσουν οφέλη για την επανάσταση σε όλα τα
επίπεδα 139 , που θα εξασφάλιζαν, κατά συνέπεια, καλύτερα αποτελέσματα για τον

αγώνα 140 .
Η δράση των Φιλικών ήταν σημαντική, αφού κατάφεραν να συγκεντρώσουν

οικονομικά ποσά που θα τους εξασφάλιζαν την αγορά όπλων και άλλων αναγκαίων για

την επανάσταση. Επίσης, συνέβαλλαν τα μέγιστα στην προετοιμασία των Ελλήνων για
τον αγώνα, καθώς επίσης σημαντικό επίτευγμα των προσπαθειών τους ήταν να ληφθεί

σοβαρά υπόψη από τις Μεγάλες Δυνάμεις το όραμά τους 141 . Στη Ρωσία θεωρούνταν

ευγενικός ο αγώνας των Ελλήνων 142 .
Θα πρέπει να σημειωθεί, επίσης, ότι, ενώ η Φιλική Εταιρεία προετοίμαζε το

έδαφος για δράση, αντιμετώπιζε ολοένα και περισσότερο τη δυσπιστία περί
υποστήριξης του αγώνα από τον Τσάρο, δεδομένου ότι δεν έφτασε πρακτικά ποτέ η

αναμενόμενη υλική βοήθεια 143 . Στο Φανάρι επικρατούσε γενικότερα μια αναστάτωση,
καθώς η Πύλη υποψιαζόταν ότι είναι σε αναμονή επαναστατικές κινήσεις 144 .

Η Εταιρεία των Φιλικών μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα παραμέρισε όλες τις

άλλες εθνικιστικές Εταιρείες και αποτέλεσε τον πυρήνα της επαναστατικής
ου
προετοιμασίας. Ως τις αρχές του 19 αιώνα, συστάθηκαν αρκετές μυστικές
οργανώσεις. Μία εξ αυτών ήταν η «Αθηνά», μέλος της οποίας υπήρξε ο Αδαμάντιος
Κοραής και στόχευε στη γαλλική βοήθεια για τον αγώνα. 145 Αντίστοιχα υπήρχε η

οργάνωση «Φοίνικας», που αποσκοπούσε στη ρωσική υποστήριξη, τόσο σε
διπλωματικό, όσο και σε υλικό επίπεδο 146 . Η «Εταιρεία των Φιλόμουσων» υπήρξε

137 Λ.Δρούλια, “Ο Φιλελληνισμός από το 1821 ως το 1823”, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΒ΄, σ.
314-316.
138 Λ. Δρούλια, “Ο Φιλελληνισμός, Φιλελεύθερο και ριζοσπαστικό πολιτικό κίνημα”, Ιστορία του Νέου
Ελληνισμού 1770-2000, σ. 284-285.
139 Μπ. Άννινος, Οι Φιλέλληνες του 1821, σ. 34.
140 Ερ. Φορνέζι, Ένας Φιλέλλην για το 1821, σ. 89.
141 Ξάνθος Ε., Απομνημονεύματα περί της Φιλικής Εταιρείας, Σειρά: Απομνημονεύματα αγωνιστών του
1821, τ. Θ΄, σ. 89.
142 Λ. Μπολισάκωφ, Νέα στοιχεία για τη Φιλική Εταιρεία, μτφρ. Κ. Φουντουκίδη, σ. 23.
143 Γ. Μαργαρίτης, “Η Επανάσταση του 1821”, στο Γ. Μαργαρίτης, Σπ. Μαρκέτος, Κ. Μαυρέλου, Ν.
Ροτζώκος, Ελληνική Ιστορία, τ. Γ, Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία, σ. 70-71.
144 St. Runciman, Η Μεγάλη Εκκλησία εν Αιχμαλωσία, σ. 462.
145 Ch. Frazee, Ορθόδοξος Εκκλησία και Ελληνική Ανεξαρτησία 1821-1852, σ. 25.
146 St. Runciman, (όπως σημ. 143), σ. 459.

33