Page 17 - tsiolakidis_klimaka

όπως π.χ. αίσθημα μειονεκτικότητας, της ανασφάλειας, της ενοχής το
άγχος και την αντίσταση όπως τα ορίζει η σύγχρονη ψυχοθεραπευτική
34
οπτική και εμπειρία . Στο επόμενο κεφάλαιο θα δούμε πως η νηπτική
μέθοδος μέσα από την άσκηση της ποιμαντικής ψυχολογίας βρίσκει
εφαρμογή εντός του πλαισίου της σύγχρονης θεώρησής της, υπό το
πρίσμα της θαραπευτικής ποιμαντικής που ο Άγιος Ιωάννης συστήνει.

Ενότητα 3
η

Ευθύνες και φορτίο του ποιμένα

3.1 Στοιχεία εξατομικευμένης θεραπευτικής ποιμαντικής

Ο Ιωάννης Σιναΐτης δεν περιορίζεται απλά στην αναφορά της
αλληλουχίας και της δικτυωτής δομής των παθών που οι παρά φύση
κινήσεις της ψυχής προκαλούν. Απέναντι στην εκφυλιστική προς την
ύπαρξη κυριαρχία των παθών, προτάσσει τις αρετές, τους αγαθούς
δεσπότες της προσωπικότητας που βοηθούν στην οχύρωση του νου
και στην ελευθερία, που είναι η κατά φύση κίνηση του προσώπου στα
όριά του. Τα δε όρια αυτά δεν μπορούν να τηρηθούν εάν δεν υπάρχει
καθαρή και συντετριμμένη καρδιά και συνεκδοχικά καθαροί λογισμοί
και καθαρότητα του βίου, δηλαδή η εν πνεύματι ζωή. Επιγέννημα
αυτής της βάσης αποτελούν οι ευθύνες και το φορτίο που ο Ιωάννης

ορίζει για τον ποιμένα τον οποίο θεωρεί πνευματικό καθοδηγητή και
θεραπευτή ψυχών. Από αυτή την εξάρτηση πηγάζουν οι οδηγίες και
οι συμβουλές που δίνει στον λόγο προς τον ποιμένα. Ομοίως με
αυτονόητη την πλήρη πνευματική εξάρτυση του ποιμένα (το ευγενές
είδωλο της οποίας το εντοπίζει στην ακακία, τον ζήλο και την
προσευχή του και τον οποίο ονομάζει κυβερνήτη, ιατρό και διδάσκαλο·
χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ποιμένα που υποδηλώνουν
το ποιοτικό και χρονικό εύρος της πνευματικής σύνδεσης με τον
ποιμενόμενο),προτείνει συγκεκριμένα πνευματικά εργαλεία τα οποία
συνιστούν παράλληλα και μεθόδους θεραπείας. Ενώ οι παράλληλα
αναφερόμενες ιδιότητες του ποιμένα ενισχύονται από το γεγονός ότι:
«…Η θεραπευτική σχέση καθιερώνεται, θεσμοθετείται, από τη σχέση
[θεραπευτή-πνευματικά νοσούντος] ως σχέση διαρκείας [και]…στην
πράξη η αποτελεσματικότητα [αυτής της θεραπευτικής

34 Για περισσότερα βλέπε «Η Νεύρωση Ως Αδαμικό Πλέγμα», Ιωάννου Κ. Κορναράκη,
εκδ. Αρμός Αθήνα 2009

16