Page 2 - vasileiadis-katixisi

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στο παρόν θέμα θα θέλαμε να μελετήσουμε την διαμόρφωση της

ψυχοσύνθεσης του εφήβου σε γενικότερα πλαίσια και την προσφερόμενη

βοήθεια του κατηχητικού έργου της Εκκλησίας. Όπως θα γνωρίζει

άλλωστε ο καθένας μας, η εφηβεία είναι εκείνο το μεταίχμιο στο οποίο

1
ένα παιδί μεταμορφώνεται σταδιακά σε ενήλικο . Κατά την διάρκεια της

εφηβικής ηλικίας αρχίζει να διαμορφώνεται η προσωπική ταυτότητα του
2
ατόμου και να αναπτύσσεται η κριτική του σκέψη . Οι επιστημονικές

έρευνες των τελευταίων ετών δεν έχουν ασχοληθεί με το παρόν θέμα

3
εκτενώς . Στην εφηβεία ο νέος/ η νέα καλείται ν’ αποτελέσει οργανικό
κομμάτι της κοινωνίας και ν΄αναπτύξει την δική του ταυτότητα πάντα

υπό την επίδραση των διάφορων παραγόντων (κοινωνικό, πολιτιστικό,

θρησκευτικό, εθνικό, οικονομικό κοκ) . Η θέση της εκκλησίας είναι πολύ
4

1. Συλλογικό Έργο, Επιμορφωτικό Πρόγραμμα: <<Κοινωνικοπρονοιακή εκκλησιαστική
υποστήριξη σε προβλήματα της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας»,σ. 25:<< Η μετάβαση
από την παιδικότητα στην εφηβεία, με απώτερο σκοπό πάντα την ενηλικίωση, είναι μια
επώδυνη διαδικασία, η οποία διέπεται από πολλές συναισθηματικές και ψυχολογικές
εντάσεις.>>
2.Ο.π.,σ.25:<<Σε αυτή την δύσκολη και πολυσύνθετη διαδικασία το παιδί καλείται:
α) να ολοκληρώσει τον σχηματισμό της προσωπικής του ταυτότητας, β) να επιτύχει την
ανεξαρτητοποίησή του από την γονεϊκή οικογένεια και να αποκτήσει τις απαραίτητες
ικανότητες για την κοινωνικοποίηση του, και γ) να επαναδιαπραγματευθεί τις λεγόμενες
παιδικές ψυχοσυγκρούσεις.>>
3. Κογκούλης Β. Ι., Κατηχητική και Χριστιανική Παιδαγωγική, Θεσσαλονίκη 2008, σ.
252:<<Παρότι με τη θρησκευτική ζωή των παιδιών δεν ασχολούνται πάρα πολλές
εμπειρικές μελέτες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι πρόσφατες….>>
4. Συλλογικό Έργο, Επιμορφωτικό Πρόγραμμα: <<Κοινωνικοπρονοιακή εκκλησιαστική
υποστήριξη σε προβλήματα της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας», σ.25:<< Στον δρόμο
προς την ενηλικίωση, η μορφοποίηση της ταυτότητας και η ενασχόληση με τις ιδεολογικές
αναζητήσεις πορεύονται ταυτόχρονα και παράλληλα με τις διεργασίες ανεξαρτητοποίησης
και απόεξιδανίκευσης. Ο έφηβος, για να κατορθώσει την ολοκλήρωση της προσωπικής του
ταυτότητας, έχει ανάγκη από «μία θεωρία ζωής, ένα κοινό χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις
σύστημα αξιών, εικόνων, ιδεών και ιδανικών, πού θα απλοποιεί συστηματικά την
πολυπλοκότητα του χώρου και του χρόνου και θα θέτει σκοπούς και στόχους». Η
προσωπική ταυτότητα, ωστόσο,δεν δομείται από μη προϋπάρχοντα υλικά και δεν υπάρχει
άσχετα από τη γονικήκαι την πολιτισμική ταυτότητα, στο πλαίσιο της οποίας γεννήθηκε
και αναπτύχθηκεο ενηλικιούμενος νέος.>>

1