Page 2 - Gkrillas_Theologia
P. 2

α) Ορισμός

                          Ως  «Ποιμαντική»  ορίζεται  η  μέριμνα  της  Ορθόδοξης  Εκκλησίας,  να

                   καθιστά  βιούμενη  πραγματικότητα,  στον  καθ'  ημέραν  βίο  των  πιστών,  το

                   σύνολο των δογματικών αληθειών. Ουσιαστικά δηλ., είναι η μέριμνα ώστε να
                   τίθεται σε βιωματική εφαρμογή  το σύνολο των αληθειών της πίστεως, όπως

                   καταγράφονται  στο  Ευαγγέλιο  και  στην  Παράδοση  της  Εκκλησίας,  στην
                   διδασκαλία των  Πατέρων  και  όπως σχηματοποιούνται μέσω  της θεολογικής

                   έκφρασης  της  Εκκλησίας.  Με  δεδομένο  ότι  αυτή  η  μέριμνα  βιωματικής
                   εφαρμογής της αλήθειας του Χριστού, απευθύνεται στην κοινωνία των πιστών

                   της Εκκλησίας η Ποιμαντική Θεολογία απαντάται τα τελευταία χρόνια και υπό

                   τον όρο της Κοινωνικής Θεολογίας.
                          Η  Εκκλησία  δεν  αποτελεί  ένα  απόκοσμο  περιβάλλον.  Σαφώς  και  δεν

                   αποτελεί ένα κλειστό σύστημα βίου. Αντίθετα, η Εκκλησία αποτελεί ένα χώρο
                   που  ζει  μέσα  στον  κόσμο  και  που  σαρκώνεται  εντός  του  κόσμου.  Αυτή  η

                   σάρκωση  έχει  ως  στόχο  την  αγιοποίηση  του  κόσμου.  Η  Εκκλησία
                   προσλαμβάνει τον κόσμο με στόχο να τον οδηγήσει την αγιότητα. Τούτο είναι

                   λογικό,  καθόσον  κατά  τους  Πατέρες  το  απρόσληπτον  παραμένει

                                1
                   αθεράπευτο . Εξ΄ άλλου η ίδια η παρουσία του λόγου του Θεού στον κόσμο
                   ενεργείται σε αυτή την βάση. Ο Θεός, δια του Ιησού Χριστού προσλαμβάνει

                   την  ανθρώπινη  φύση  για  να  την  θεραπεύσει  από  την  αμαρτία  και  να  την

                   ανάγει  εκ  νέου  στην  αγιότητα  που  απώλεσε  δια της πτώσεως  του  Αδάμ.  Ο
                   έσχατος Αδάμ-Χριστός δηλ., γίνεται άνθρωπος και αποκτά πλήρη ανθρώπινη





















                   1   Γρηγορίου  Ναζιανζηνού,  Επιστολή  101  -  Προς  Κληδόνιον,  PG  37,  181:  «Το  γαρ
                   απρόσληπτον, αθεράπευτον ο δε ήνωται τω Θεώ, τούτο και σώζεται»

                                                            1
   1   2   3   4   5   6   7