Page 5 - koios-laografia

μονόχρωμο ή πολύχρωμο με διάφορα σχέδια, λεπτό ή αδρύ. Μέχρι να
φτάσει να δουλέψει ο αργαλειός υπήρχε διαδικασία προετοιμασίας των
κλωστών. Ήταν πολύ σοβαρή γυναικεία υπόθεση. Επίσης, όταν ύφαιναν

λευκά και τελείωνε το ύφασμα, το έκαναν ειδική επεξεργασία για να το
λευκάνουν όσο περισσότερο μπoρούσαν. Αφού το έπλεναν καλά και το
ξέπλεναν στην βρύση, το άπλωναν στην αμμουδερή περιοχή του
ξεροπόταμου, και έβλεπες ύφασμα λευκό να εκτείνεται εξήντα, ογδόντα
και εκατό μέτρα (πλάτνου το λέγαμε στην τοπική διάλεκτο). Από αυτό
φτιάχναν ό,τι μπορεί να φτιάξει κανείς με άσπρο ύφασμα. Οι κοπέλες στο

χωριό μας έφτιαχναν πουκάμισα, φούστες, ποδιές, ρούχα υφαντά για τις
γιαγιές και τους παππούδες, κουρτίνες, κουβέρτες, σεντόνια,
τραπεζομάντηλα και ό,τι άλλο απαραίτητο που μπορούσε να γίνει από
αυτό το χειροποίητο ύφασμα.

Όταν νόμιζαν ότι είναι έτοιμοι, περίπου ένα μήνα πριν από τον γάμο
έστελναν τις προσκλήσεις τους οι νεόνυμφοι. Κάθε οικογένεια είχε τα
δικά της προσκλητήρια. Τα προσκλητήρια ήταν μικρά ζυμωμένα ψωμάκια
τα οποία τα μοίραζαν στις οικογένειες που προσκαλούσαν. Πάλι νύχτα
γινόταν η διαδικασία, στην οποία συμμετείχα κάποτε και εγώ γιατί είχα
ψώνιο για τις παραδόσεις. Οι προσκεκλημένοι αγόραζαν δώρα στους

νεόνυμφους· συνήθη ήταν τα χάλκινα δώρα οικοσκευής όπως ταψιά,
τηγάνια και πιάτα, μαχαιροκουταλοπήρουνα, αλλά και διάφορα δώρα για
στολισμό. Όλα ήταν χρήσιμα για ένα καινούργιο νοικοκυριό. Από την
Δευτέρα της εβδομάδας που θα γίνονταν ο γάμος άρχιζαν οι εκδηλώσεις.
Βασική μέριμνα του γαμπρού ήταν η εξασφάλιση ορχήστρας. Υπήρχαν

φορές που δυσκολεύονταν να βρουν ελεύθερα αξιόλογα συγκροτήματα.
Λύση ήταν τα υποδεέστερα, όπως ο Μπουλγούρης ο κλαριντζής, μαζί με
τον Σαπακόλα ή Πασακόλα τον βιολιτζή και τον μπαμπα- Θανάση (μπάϊ-
Τανάς) τον τυμπανιστή, τον «γύφτο», που τον φωνάζαμε έτσι λόγω του
πολύ μελαχρινού χρώματος του δέρματος. Στο διάστημα της
προετοιμασίας ετοίμαζαν και τα γαμπριάτικα ρούχα όπως και της νύφης,

που ήταν πιο σημαντικά. Από τα σπουδαιότερα μελήματα ήταν η
καθαριότητα του σπιτιού και της αυλής. Γίνονταν τα απαραίτητα
ασβεστώματα, σκουπίσματα, τακτοποίηση της αυλής, του σπιτιού ώστε
να εκπέμπουν πάστρα και νοικοκυροσύνη. Ψώνιζαν ικανές ποσότητες
κρέατος, ούζου, κρασιού, ζαρζαβατικών, ζυμαρικών και ό,τι άλλο ήταν

απαραίτητο για να μαγειρέψουν και να κάνουν τραπέζι στους

4