Page 6 - koios-laografia

καλεσμένους. Οι στενοί συγγενείς, άντρες και γυναίκες έβαζαν με
προθυμία τον εαυτό τους στην διάθεση του γαμπρού και βοηθούσαν
ανάλογα με τις ανάγκες. Τα κεράσματα πάντα ήταν σε διάθεση και

όποιος περνούσε να ευχηθεί έπαιρνε και το κέρασμά του. Ιδιαίτερες
προετοιμασίες γίνονταν στο σπίτι της νύφης. Ετοίμαζαν την έκθεση της
προίκας που ήταν σε κοινή θέα το πρωί της Κυριακής μέχρι το μεσημέρι.
Μετά την μαζεύανε με προσοχή και τάξη και την τοποθετούσαν σε
καινούργια ξύλινα καφέ σεντούκια. Το Σάββατο το μεσημέρι έρχονταν τα
όργανα στο σπίτι του γαμπρού· έτρωγαν και ξεκουράζονταν μέχρι κατά

τις τρεις. Μετά άρχιζε σιγά-σιγά και με αυξανόμενο ρυθμό και ένταση το
γλέντι. Ο κόσμος όλο και πλήθαινε· μικροί και μεγάλοι, άνδρες και
γυναίκες, παντρεμένοι, ελεύθεροι, από το χωριό από άλλα χωριά,
αποτελούσαν την συντροφιά, που συμμετείχε στην χαρά του γαμπρού. Το
γλέντι στο σπίτι της νύφης είχε ήπια χαρακτηριστικά· περισσότερο το

έρριχναν στο τραγούδι οι φίλες της νύφης. Τα τραγούδια άλλοτε ήταν
χαρούμενα, άλλοτε λυπητερά λόγω αποχωρισμού της κόρης από τους
γονείς, άλλοτε σκανδαλιάρηκα καθώς η κόρη θα γνώριζε τον άνδρα της
και διάφορα άλλα. Μετά τις επτά το γλέντι φούντωνε για τα καλά. Οι
μεζέδες, το ούζο, το κρασί, το τραγούδι αύξαναν το κέφι και ο χορός ήταν
στο στοιχείο του. Αν τύχαινε να είναι το συγκρότημα του Ουρούμη ή του

Γιώργου από την ΄Ορμα, οι εκδηλώσεις έπαιρναν άλλες διαστάσεις. Ο
χορός ήταν ασταμάτητος και μόνο καμιά μικρή ανάπαυση γινόταν για να
πάρουν μια μικρή ανάσα οι οργανοπαίκτες. Ο χορός και το γλέντι
κρατούσε μέχρι τις πρωινές ώρες της Κυριακής. Κατά τις πέντε με έξι το
πρωί σταματούσαν για να ξεκουρασθούν τα όργανα, αλλά και ο γαμπρός

με τα «πουμπράτια», δηλαδή τους κολλητούς φίλους του και αυτούς που
γεννήθηκαν την ίδια μέρα με αυτόν, καθώς και τους ομογάλακτους, οι
γνωστοί ως παράνυμφοι. Έπρεπε να έχουν δυνάμεις για τις επόμενες
εικοσιτέσσερες ώρες.

Το πρωί, μετά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής, συνήθως μετά τις δέκα,

λαλούσαν τα όργανα και έδιναν το σύνθημα για την συνέχιση του γάμου.
Άρχιζαν με αργά επιτραπέζια τραγούδια με θέματα κυρίως τον γάμο.
Ιδιαίτερα αναφέρονταν στον χωρισμό της κόρης από τους γονείς, το
κατευόδιο της νύφης, τις καινούργιες χαρές που περίμεναν το ζευγάρι,
αλλά και άλλα παραδοσιακά τραγούδια και μουσική, τα οποία ήταν ο

συνδετικός κρίκος του παρελθόντος με το παρόν και την προοπτική του

5