Page 8 - koios-laografia
P. 8

αυλή ο χορός συνεχίζει και η συμμετοχή είναι πάνδημη, καθώς το χωριό
                   αποτελεί μια μεγάλη οικογένεια, που την απαρτίζουν πρόσωπα με όνομα
                   και  επώνυμο  από  συγκεκριμένους  γονείς.  Τους  δένουν  η  ιστορία,  η

                   παράδοση, οι μνήμες, τα ήθη και τα έθιμα, οι βαθιές και αιώνιες ρίζες, που
                   απαλύνουν  τις  διαφορές  και  πολεμούν  τα  πάθη.  Στην  συνέχεια
                   παραδίδεται το κουστούμι του γαμπρού, το κατεβάζουν στην αυλή και με
                   μια  αντίστοιχη  διαδικασία  επιστρέφουν  στο  σπίτι  του  γαμπρού.
                   Συνεχίζεται ο χορός και ανάλογα με την ώρα της στέψης κανονίζουν την
                   ώρα  να  πάνε  να  φέρουν  τον  κουμπάρο.  Τα  όργανα  και  οι  συγγενείς

                   ξεκινούν  γι  αυτήν  την  αποστολή.  Όταν  φτάνουν  στον  κουμπάρο
                   συνεχίζουν τον χορό στην αυλή του. Γίνεται η πρόσκληση στον κουμπάρο,
                   και αρχίζει η διελκυστίνδα. Στο χωριό μας, η δύναμη του κουμπάρου είναι
                   πολύ μεγάλη. Αν αυτός δεν αποφασίσει την μετακίνησή του δεν γίνεται
                   τίποτε.  Παρακάλια,  προσπάθεια  να  πεισθεί  να  ξεκινήσουμε  και  ο

                   κουμπάρος  αμετακίνητος.  Αφήνουν  στην  διάθεσή  του  τα  όργανα  να
                   παίζουν  ό,τι  επιθυμεί  ο  ίδιος,  να  χορέψει  ό,τι  του  αρέσει,  τον  κερνάν
                   διάφορα ποτά και συνεχίζουν τις προσπάθειες μέχρι να αποφασίσει την
                   επιστροφή στο σπίτι του γαμπρού. Παίρνει χρόνο αυτή η διαδικασία και
                   αφήνεται  στην  διάθεση  του  κουμπάρου.  Τώρα  κατεβάζουν  και  το
                   φλάμπουρο,  γνωστό  στο  χωριό  μας  στην  τοπική  διάλεκτο  ως

                   «φουρουγκλίτσα». Το φλάμπουρο αποτελείται από ένα άσπρο μεταξωτό ή
                   βαμβακερό  πανί,  ανάλογα,  που  στην  μέση  μπορεί  να  φέρει  μια
                   χρωματιστή κεντητή παράσταση λουλουδιού, σταυρού, αγίου ό,τι αρέσει
                   στους  οικείους.  Στην  αγορά  τις  Αριδαίας  ήταν  γνωστό  το  έθιμο  και
                   φρόντιζαν  να  έχουν  έτοιμα  τα  φλάμπουρα.  Στις  άκρες  από  τις  ούγιες

                   στερεώνουν  αρμαθιές  από  σταφίδες,  ποπ-κορν  και  τζίντζιφα,  ενώ  δύο
                   αρμαθιές τις φέρουν διαγώνια. Το στερεώνουν σε ένα γερό καλάμι, στην
                   κορυφή του οποίου σχηματίζουν Σταυρό. Στην κορυφή και τις δύο άκρες
                   του Σταυρού προσαρμόζουν μήλα ή πορτοκάλια αν το επιτρέπει η εποχή,
                   Σε  μερικά  σημεία  των  φρούτων  κολλάνε  κομματάκια  χρυσόφυλλο.  Το
                   φλάμπουρο,  ας  πούμε  είναι  η  σημαία  του  γαμπρού.  Κάθε  τόσο  αλλάζει

                   χέρια  στον  χορό  και  θέλουν  όλοι  να  το  χορέψουν.  Το  κρατάει  πάντα  ο
                   πρώτος. Όταν επιστρέψουν, ο κουμπάρος παίρνει την επίσημη θέση του
                   και ο χορός συνεχίζεται.



                   Οι προετοιμασίες για την στέψη συνεχίζονται με το ξύρισμα του γαμπρού.

                   Ανήκει στις επίσημες και πιο συγκινητικές στιγμές του γάμου. Μπροστά

                                                            7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13