Page 10 - liamis-pnevmatikizoi

24
γυναίκας εικονίζει την αποκόλληση από κάθε γήινο δεσμό προς
συνάντησιν του Χριστού. Το πνευματικό όμως αυτό ζητούμενο

υποδεικνύει συγχρόνως την ποιότητα και την αιτία της

αγαπητικής σχέσεως των δύο και παραπέμπει ευθέως στις

προπτωτικές συνθήκες. Η γυναίκα εικονίζει την εν Χριστώ ζωή και

η σχέση της με τον άνδρα δεν μπορεί παρά να είναι σχέση

σταυρική, δηλαδή σχέση εξόδου προς συνάντηση, σχέση θυσίας

του ἰδίου θελήματος με τελικό στόχο την απόλυτη ένωση των

διεστώτων .
25

Η προνομιούχος θέσις του ανθρώπου μέσα εις την δημιουργίαν

δεν μπορούσε να καταστραφεί, παρά μόνον από τον ίδιον. Κατά

τον άγιο Γρηγόριο, η παρακοή είναι εκείνη, η οποία υποβιβάζει τον

πατερικής ανθρωπολογίας. Βλ. Μαντζαρίδη, Παλαμικά 222. Πρβλ. Ν. Νησιώτη,
Φιλοσοφία της Θρησκείας και Φιλοσοφική Θεολογία, Αθήναι 1976.
24 Γέν. 2, 24.
25 «Ἰδών γάρ τήν γυναῖκα καί τῆ ἀνοικοδομῆ τῆς γυναικός τό κατά Χριστόν
μυστήριον διαθροίσας ἐκ θείας ἀποκαλύψεως, ἔφησεν, ‘‘ἕνεκεν τούτου’‘, τοῦ κατά
Χριστόν δηλονότι μυστηρίου, ‘‘καταλείψει ὁ ἄνθρωπος τόν πατέρα καί τήν μητέρα
αὐτοῦ’‘, -κόσμου, φημί, καί σάρκα, πράγματα καί φρονήματα, τῆς γῆς, θυμόν καί
ἐπιθυμίαν, ὕλην καί εἶδος, ἐξ ὧν τά σώματα θέλημα καί δικαίωμα-, ‘‘καί
προσκολληθήσεται τῆ γυναικί’‘ τῆ κατά Χριστόν ζωή ‘‘καί ἔσονται οἱ δύο εἰς ’‘ἕν
πνεῦμα ‘‘ὁ’‘ γάρ ‘‘κολλώμενος τῶ Κυρίω’‘, φησίν ὁ ἀπόστολος, ‘‘ἕν πνεῦμά ἐστι’‘. Τό
παρά τοῦ Παύλου εἰρημένον ἰσοδυναμεῖ τῶ ὑπό τοῦ Ἀδάμ προαγορευθέντι. Τό γάρ,
‘‘ζῶ ἐγώ οὐκέτι, ζῆ δέ ἐν ἐμοί Χριστός’‘, ταὐτόν δύναται τῶ, ‘‘ἕνεκεν τούτου
καταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα αὐτοῦ καί τήν μητέρα αὐτοῦ καί
προσκολληθήσεται τῆ γυναικί’‘ τῆ κατά Χριστόν ζωῆ. Αὖθις τό, ‘‘ἔσονται οἱ δύο εἰς
σάρκα μίαν’‘, πνευματικῶς νοούμενον συνάδει τῶ, ‘‘ὁ κολλώμενος τῶ Κυρίω ἕν
πνεῦμά ἐστιν’‘». Ν10, 286, 9, 192.

9