Page 3 - panagopoulos-agiooros

στον Άθωνα δεν μας είναι απόλυτα γνωστό. Σύμφωνα με μία ρωσική παράδοση, η ίδια η
Παναγία Θεοτόκος εμφανίστηκε στην περιοχή του Άθωνα με πλοίο και οι κάτοικοί του
ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό.

Συγκεκριμένα, η παράδοση αναφέρει ότι η Κυρία Θεοτόκος μαζί με τον ηγαπημένο
Ευαγγελιστή Ιωάννη, παραπλέοντας με πλοίο στον Άθωνα και καθ’ οδόν προς την Κύπρο, για
να επισκεφθούν εκεί τον Λάζαρο, λόγω της φοβερής θαλασσοταραχής αποβιβάστηκαν στην
ακτή, παραθαλάσσια όπου βρίσκεται σήμερα η Ιερά Μονή των Ιβήρων. Εκεί η Παναγία
Θεοτόκος αφού θαύμασε τον τόπο και το χώρο, τότε ακούσθηκε φωνή εξ ουρανού που της
έλεγε: «Έστω ο τόπος ούτος κλήρος σος και περιβόλαιον σον και παράδεισος, έτι δε και λιμήν
σωτήριος των θελόντων σωθήναι». Έτσι, σύμφωνα με την ιερή παράδοση, το Άγιον Όρος
καθιερώθηκε να λέγεται «κλήρος και περιβόλι της Παναγιάς».

Μάλιστα σύμφωνα με τη παράδοση ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε στον Άθωνα
αρκετούς ορθόδοξους ναούς, αν και για κάτι τέτοιο δεν έχουμε αρκετά τεκμήρια. Με βάση
ο
όσα έχουν γραφεί, τον 4 αιώνα υπήρχαν εκεί Χριστιανοί, τα ίχνη και η τύχη τους παραμένουν
για εμάς άγνωστα. Πιθανόν κάποιοι μεμονωμένοι ερημίτες που ασκήτεψαν στον Άθωνα στη
ου
ου
διάρκεια του 4 και 5 αιώνα μ.Χ., ίδρυσαν τα πρώτα ναϊδρια, ενώ έγιναν πολυάριθμα απ’
ο
τον 9 αιώνα μ.Χ., όταν άρχισαν να γίνονται οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση σε
μοναστηριακές κοινότητες.
Κάποιοι ιστορικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι στην Ιερά Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το
έτος 843 συμμετείχαν και παρευρέθησαν μοναχοί του Αγίου Όρους για την αποκατάσταση της
ου
Ορθοδοξίας και των Ιερών Εικόνων. Από τα μισά του 9 αιώνα ο Ιωάννης Κολοβός θα κτίσει
στο βόρειο τμήμα, τη Μεγάλη Βίγλα, δηλαδή το πρώτο Μοναστήρι. Από τότε θα οριστούν τα
σύνορα του Άθωνα και θα απαγορευτεί η είσοδος των λαϊκών δίχως λόγο, καθώς και των
βοσκών με τα κοπάδια τους, σε αυτό. Έτσι, ο Άθωνας θα αρχίσει να αποτελεί τον αποκλειστικό
τόπο των ορθοδόξων ασκητών και το ιερό «οικητήριο βίου αγίου».

Πέρα από τα παραπάνω, από πλευράς ιστορικής άποψης, οι κύριοι λόγοι της ανάπτυξης του
ορθόδοξου μοναχισμού στο Άγιο Όρος, ήταν πιο συγκεκριμένοι. Αφού διαλύθηκαν οι αρχαίες
πόλεις πάνω στον Άθωνα, είχε ως συνέπεια όλος αυτος ο χώρος να μείνει κενός και επομένως
κατάλληλο έδαφος για ασκητές. Οι εχθροί της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου στις ανατολικές
περιοχές, έκαυσαν ή κατέστρεψαν τα παλιά μοναστήρια. Κατόπιν η εικονομαχία που ξέσπασε
στη πόλη της Κωνσταντινούπολης, έκανε πολλούς μοναχούς να αναζητήσουν ένα νέο
ορθόδοξο χώρο για μοναστικό «καταφύγιο».

Με αυτά τα δεδομένα, κάποιοι ιστορικοί συμπεραίνουν ότι ο ορθόδοξος μοναχισμός του Αγίου
ο
ο
Όρους ξεκίνησε περί τον 8 αιώνα. Από τον επόμενο αιώνα τον 9 αιώνα το Άγιον Όρος θα
αποτελέσει και ιστορικά, το κυριότερο ορθόδοξο μοναστικό κέντρο της περιόδου αυτής, αλλά
και όλων των μετέπειτα εποχών για τον Ορθόδοξο κόσμο.

Η αρχή για την αθωνική μοναστική ζωή συνέπεσε με την Ιερά Σύνοδο του έτους 843, την
οποία συγκάλεσε η βυζαντινή αυτοκράτειρα η Θεοδώρα, για την αναστήλωση των ιερών
Εικόνων επί Πατριάρχου Μεθοδίου Α’. Περίπου τότε έφτασαν στον Άθωνα δύο μεγάλες
οσιακές μορφές, ο πρώτος ησυχαστής μνημονεύεται ο Πέτρος ο Αθωνίτης, του οποίου η άφιξη
ου
ου
μπορεί να υπολογισθεί για το τέλος του 7 αιώνα ή αρχές 8 αιώνα, ενώ μια άλλη οσιακή
μορφή ο Ευθύμιος ο Νέος, ο οποίος θα πάει στον Άθωνα, από τη Θεσσαλονίκη, περί το έτος
860, δηλαδή λίγο μετά από την Σύνοδο αυτή για την αναστήλωση της Ορθοδοξίας.