Page 8 - panagopoulos-agiooros

Σερρών, ή αλλού. Τους ανανέωσε το καθεστώς της φορολογικής ατέλειας, που είχαν
αποκτήσει και στα χρόνια του παππού του, του Μπαγιαζήτ Α’. Διέταξε τους Δικαστές -
Καδήδες και τους Σουμπασήδες – Φοροεισπράκτορες, αυτών των Βιλαετίων, να μην
εισπράττουν τίποτε από τις Μονές, ούτε απ’ τις περιουσίες τους, και να μην μπαίνουν να μην
εισέρχονται σε αυτές τις περιοχές οι φορο-εισπράκτορες για το Χαράτσι. Επικύρωσε την φορο-
απαλλαγή των μοναχών από τους έκτακτους φόρους.

Το έτος 1432/3 οι περιουσίες των αγιορείτικων Μονών σε Θεσσαλονίκη και Σέρρες θα
υποχρεωθούν να καταβάλουν τους φόρους: σε χάσια, ζιαμέτια, τιμάρια, μούλκια και
βακούφια. Με διάταγμα, μπεράτι, του έτους 1485 ο Μπαγιαζήτ Β’ ανανέωσε τα παλιά
διατάγματα ή μπεράτια, του Μουράτ Β’ και του Μεχμέτ Β’. Έτσι, σύμφωνα με αυτή την
ανανέωση των δικαιωμάτων τους, οι αγιορείτες μοναχοί θα διατηρούσαν τη νομή των
εκκλησιών, των σπιτιών, των αμπελιών, των μύλων και των χωραφιών τους, για τις επαρχίες
των Σερρών και της Θεσσαλονίκης. Κανείς Τούρκος ή Οθωμανός δεν θα μπορούσε να τους
αφαιρέσει τις περιουσίες τους. Επίσης, οι αξιωματούχοι των Μονών, όφειλαν να μην
παραβιάζουν το σουλτανικό και το εθιμικό δίκαιο.

ο
Η περίοδο αυτής της ακμής ήταν έως τον 16 αιώνα. Όταν η οικονομική κατάσταση των
Μονών χειροτέρεψε, λόγω των δύσκολων και βαριών φόρων, που επιβλήθηκαν άδικα από τους
Οθωμανούς. Τότε οι αγιορείτες μοναχοί άρχισαν να εγκαταλείπουν το Άγιο Όρος. Τότε
επέζησε, μόνο με την ενίσχυση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το
οποίο βοήθησε και πρόσφερε υλική βοήθεια και ηθική υποστήριξη στους λίγους μοναχούς που
είχαν μείνει. Οικονομική ενίσχυση δόθηκε και από τη Ρωσία, και από Κυβερνήτες των χωρών
του Βορρά, κυρίως από τις ηγεμονίες της Μολδαβίας και της Βλαχίας, αλλά βόηθησε και ο
απλός Ορθόδοξος Λαός.

Η Αθωνιάδα Ακαδημία.

ο
Τότε που οι Μονές βρίσκονταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση κατά το 18 αιώνα και παρά
την πτώχεια ή αγραμματοσύνη, μια πνευματική κίνηση γεννήθηκε από λίγους λόγιους
μοναχούς. Η διάδοση της ελληνικής και ορθόδοξης παιδείας στην περιοχή του Άθωνα είχε
ου
γεννηθεί δυναμικά. Μέσα του 18 αιώνα, η Αθωνιάδα Ακαδημία ως Σχολή ιδρύθηκε σε ένα
κτίριο, λίγο ψηλότερα, αλλά κοντά στη Μονή του Βατοπαιδίου. Σκοπός των καθηγητών ήταν
να διδάξουν στους σπουδαστές τους τα βασικά μαθήματα: Θεολογία, Φιλοσοφία και Λογική.
Στα πρώτα χρόνια της Σχολής ο μοναχός Ευγένιος Βούλγαρης έγινε διευθυντής-σχολάρχης και
η Ακαδημία αυτή ως Σχολή απέκτησε μεγάλο αριθμό σπουδαστών. Η φήμη της απλώθηκε σε
όλο το υπόδουλο και Ορθόδοξο Γένος.

Ο Ευγένιος Βούλγαρης θα παραιτηθεί για λόγους πολεμικής από άλλους μοναχούς που δεν
ήταν εγγράμματοι και έβλεπαν την λειτουργία της Σχολής ως περιττή. Ο Ευγένιος Βούλγαρης
θα καταφύγει στην Ρωσία και θα γίνει με την στήριξη του Τσάρου Επίσκοπος Κριμαίας. Θα
αναλάβει κατόπιν σχολάρχης ο λόγιος μοναχός Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης από την πόλη του
πρωτοκλήτου την Πάτρα της Αχαϊας. Αυτός ο λόγιος Νεόφυτος αργότερα θα γίνει Σχολάρχης
στο Βουκουρέστι. Από τη Σχολή θα αποφοιτήσουν μεγάλες προσωπικότητες μεταξύ αυτών ο
λόγιος Ρήγας Φεραίος και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Όμως τη Σχολή, θα την πολεμήσουν
διάφοροι μοναχοί και θα περιέλθει τελικά σε μαρασμό και θα κλείσει το 1799. Θα επανιδρυθεί
ου
στα τέλη του 18 αιώνα και από τότε θα λειτουργεί κανονικά. Θα μεταφερθεί από το κτίριο
της Μονής Βατοπαιδίου στις Καρυαίς.

Σήμερα φιλοξενείτε σε χώρο του Σαράϊ, της ρωσικής Σκήτης του Αγίου Ανδρέου Καρυών.
Παλαιότερα διέθετε και ανώτατο τμήμα Ακαδημίας, καθώς και Δημοτική, Γυμνασιακή,