Page 4 - panagopoulos-agiooros

Οι δύο αυτοί μοναχοί, εκπροσωπούσαν διαφορετικές ασκητικές απόψεις: Ο πρώτος ήταν του
λεγόμενου ερημίτη ή «ερημιτισμού», και ο δεύτερος ήταν του λεγόμενου «λαυριωτισμού» ή
κοινοβίου. Με αυτοκρατορικό βυζαντινό χρυσόβουλλο του Βασιλείου Α’ το έτος 885, ο
Άθωνας θα οριστεί αποκλειστικά ως ο τόπος της αποκλειστικής διαμονής των οροδόξων
ασκητών, αποκλείοντας οποιουσδήποτε άλλους κοσμικούς ή βοσκούς και γεωργούς από τις
γύρω περιοχές.

Ο Ορθόδοξος αγιορείτικος μοναχισμός άρχισε να αναπτύσσεται στον Άθωνα πολύ γρήγορα.
Τα παλαιότερα ορθόδοξα μοναστικά κέντρα της Ανατολής, όταν άρχισαν να παρακμάζουν, το
Όρος ανθούσε. Η οργάνωση της διοίκησης πέρασε πολύ σύντομα από το ασκητικό, στο
κοινοτικό και κατόπιν στο κοινοβιακό σύστημα ζωής. Οι ορθόδοξοι ερημίτες μοναχοί θα
εγκατασταθούν στην αρχή στη Χερσόνησο του Άθωνα, εκεί όπου το έδαφος θα ήταν πιο
ομαλό.

Όμως λόγω των ανελέητων επιδρομών των Σαρακηνών Πειρατών, θα αρχίσουν σιγά σιγά να
μετακινούνται σε δυσπρόσιτες ή απρόσιτες περιοχές μέσα στη χερσόνησο του Άθωνα. Κατόπιν
θα συγκεντρωθούν σε «Λαύρες» δηλαδή σε οργανωμένες ομάδες, όπως αυτές που ξέρουμε
από παλαιότερα στη γη της Παλαιστίνης και του Σινά.

Από αυτές τις οργανωμένες ομάδες οι δύο που έμειναν πιο γνωστές είναι του Κλήμεντος,
δηλαδή κοντά στη σημερινή Ιερά Μονή Ιβήρων, και η σπουδαιότερη που ήταν η «Καθέδρα
των Γερόντων» στο ύψωμα «Ζυγός». Τα παλαιά ασκηταριά ή οι μοναστικοί συνοικισμοί,
διατηρήθηκαν στην ιστορική μνήμη, καθώς και του «Αθωνικού Πρωτάτου» δηλαδή του
αρχαιότατου μοναστικού οικισμού στο Άγιο Όρος, όπου είναι η διοίκηση σήμερα.

Η Διοικητική Οργάνωση των Ιερών Μονών έχει να κάνει και με την πλησιέστερη επισκοπική
έδρα που ήταν αυτή της πόλης της Ιερισσού και ο οικείος επίσκοπος απαίτησε να έχει στη
διοικητική του δικαιοδοσία τις Μονές με τους Μοναχούς της Χερσονήσου του Άθωνα. Περί
το 985 μ.Χ., ο βυζαντινός αυτοκράτορας ο Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος με ειδικό
διάταγμα, με χρυσόβουλλο, απάλλαξε τους ασκητές και ερημίτες από τη διοικητική
δικαιοδοσία της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Κολοβού, που τότε βρισκόταν κοντά στη
πόλη της Ιερισσού, και τους έδωσε ως παραχώρηση όλον τον Άθωνα, για ιδιοκτησία τους, για
τα πνευματικά τους καθήκοντα και την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας.