Page 24 - papaioannou-prosopo

1.2 Η κοινωνία της πληροφορίας

Η ανάπτυξη του διαδικτύου συντέλεσε καθοριστικά στην μετάβαση από την εποχή της

μαζικής επικοινωνίας του προηγούμενου αιώνα, όπου κυριαρχούσαν τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης και επικοινωνίας (τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση) στην εποχή της κοινωνίας

της πληροφορίας, όπου ο άνθρωπος δεν αποτελεί παθητικό δέκτη αλλά μπορεί να γίνει ο
16
ίδιος πρωταγωνιστής. Όπως παρατηρεί ο Γιαγκάζογλου «Οι τεχνολογίες της πληροφορίας
είναι “νέες”, όχι επειδή είναι απλώς διαφορετικές από όσες προηγήθηκαν, αλλά επειδή

αλλάζουν σε βάθος την ίδια την έννοια της απόκτησης εμπειρίας και εν τέλει, τον τρόπο με
το οποίο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα». Η καθημερινή μας εμπειρία αποτελείται

από αλληλεπιδράσεις, συχνά εικονικές, με ανθρώπους που ίσως δεν έχουμε συναντήσει ή
γνωρίσει προσωπικά, και από υπερτοπικές συναλλαγές άυλων αγαθών, προϊόντων και

υπηρεσιών.

Ο άνθρωπος στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας είναι ένα ον που με αφετηρία την
17
χωρική του υπόσταση διαλέγεται με την οικουμένη . Όμως, το κυριότερο χαρακτηριστικό
του νέου ψηφιακού κόσμου εκτός από την υπερτοπικότητα, χαρακτηριστικό στοιχείο της
βιομηχανικής επανάστασης, η οποία σηματοδότησε την ανάπτυξη των δικτύων μεταφοράς

είναι η παρέμβαση στη διάσταση του χρόνου. Ο παραδοσιακός χώρος αλληλεπίδρασης
18
επεκτείνεται προς το παρόν στα όρια της γήινης σφαίρας ή ακόμη και εκτός αυτής σε
19
πραγματικό χρόνο. Η πληροφορία με την ψηφιακή της μορφή διακινείται χωρίς χωρο-
χρονικούς περιορισμούς με ασύλληπτες ταχύτητες «τέτοιες που δημιουργούν αρκετά
20
προβλήματα στην ανθρώπινη πρόσληψη του κόσμου» .
Η κοινωνία της πληροφορίας ή διαφορετικά ο νέος ψηφιακός κόσμος αποτελεί το

έναυσμα για την δημιουργία ενός ά-χωρου κόσμου, ο οποίος συχνά προσδιορίζεται ως
21
κυβερνοχώρος με πολύπλευρες συνέπειες σε φιλοσοφικό και θεολογικό επίπεδο. Αν ο

16 Σταύρος Γιαγκάζογλου, «Εκκλησία και διαδίκτυο», Θεολογία 87, τεύχ. 2 (2016): 5.
17 Χρήστος Τσιρώνης, «Το παγκόσμιο και το τοπικό, ο άνθρωπος και η Οικουμένη. Ένα σημείωμα
Κοινωνικής Θεωρίας για την Ορθόδοξη Εκκλησία στον σύγχρονο κόσμο», Θεολογία 86, τεύχ. 4 (2015): σ.128
18 Με την χρήση δορυφόρων και διαστημικών σταθμών
19 Με την έννοια «πληροφορία» δεν αναφερόμαστε μόνο στην κλασσική της απόδοση αλλά και στις διάφορες
άυλες εκφάνσεις της όπως η διακίνηση προϊόντων και οι υπηρεσιών.
20 Χρήστος Τσιρώνης, (2013), «Άνθρωπος και Κοινωνία. Συμβολή στο διάλογο Θεολογίας και Κοινωνικής
Θεωρίας», Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Βάνιας, σ. 11
21 «Τι είναι ο «κυβερνοχώρος»; Για πολλούς είναι ψηφιακός τόπος της τεχνοεπιστήμης, για άλλους είναι ένας
ιδιαίτερος χώρος διεπαφής υποκειμένων, πρακτικών και τεχνολογιών. Μερικές φορές ο κυβερνοχώρος
παρουσιάζεται ως χώρος διαφυγής απ΄ την «πραγματικότητα», αφού σ' αυτόν μπορούμε να
μεταμορφωνόμαστε κατά βούληση.» βλ. Λενιώ Μυριβήλη, (2020, Δεκέμβριος, 27). Κουλτούρα και
Κυβερνοχώρος. Ανακτήθηκε από http://www.aegean.gr/culturaltec/myrivili/cyberculture/default.htm

Διπλωματική Εργασία 6