Page 13 - koliofoutis_poimenas
P. 13

τέχνη.  Aν  οι  προσωπικές  δεξιότητες,  η  εμπειρική  γνώση,  η  αποτελεσματοκεντρική

                   προσέγγιση,  η  πρακτική  εμπέδωση  και  η  δημιουργικότητα,  αποτελούν  τις
                   χαρακτηριστικές  ιδιότητες  του  ασκούντος  τέχνη,  τότε  το  μάνατζμεντ  εμπεριέχει

                   αναμφισβήτητα  τη  διάσταση  της  τέχνης,  διότι  συμπεριλαμβάνει  όλα  τα  παραπάνω
                           30
                   στοιχεία . Ο μάνατζερ ασκεί τέχνη διότι πρώτα, πρώτα, καλείται να αξιοποιήσει τις
                   ποικίλες δεξιότητές του, προκειμένου να επιλύσει πολλά δυσεπίλυτα προβλήματα της

                   επιχείρησης που διευθύνει. Eίναι η τέχνη της διαχείρισης ανθρώπων, προκειμένου να
                   επιτευχθούν οι επιδιωκόμενοι στόχοι της επιχείρησης. Έπειτα, η εμπειρική διάσταση

                   της τέχνης του μάνατζμεντ προϋποθέτει την πρακτική εφαρμογή των βασικών αρχών
                   του,  αφού  διαφορετικά  η  άσκηση  του  μετατρέπεται  σε  μια  θεωρητική  διατύπωση

                   επιστημονικών θεωριών, χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρυσμα.


                          Η τέχνη, σαφώς, προϋποθέτει και συνεπάγεται την πρακτική διάσταση, άνευ της
                                                              31
                   οποίας αυτή συρρικνώνεται και καταργείται . Και όταν κάποιος ασκεί πρακτικά μια
                   τέχνη, τότε εύλογα στοχεύει και στην επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και μάλιστα με

                   τη  μεγαλύτερη  δυνατή  αποτελεσματικότητα.  Ο  μάνατζερ  πράγματι,  εργάζεται
                   ακατάπαυστα για να επιτύχει τα μεγαλύτερα δυνατά αποτελέσματα με το χαμηλότερο

                   δυνατό κόστος. Σαν καλλιτέχνης, θέτει ολοένα και μεγαλύτερους στόχους, τους οποίους
                   συνεχώς προσπαθεί να υπερβεί, προσεγγίζοντας την τελειότητα. Τέλος, αφού η άσκηση

                   του μάνατζμεντ προϋποθέτει τη συνεχή υποκίνηση των άλλων εργαζομένων για την

                   επίτευξη  των  παραπάνω  στόχων,  αυτό  αποδεικνύει  πως  συνιστά  μια  δημιουργική
                   διαδικασία, η οποία υπερβαίνει κάθε γραφειοκρατική αντίληψη άσκησης της εξουσίας,

                   με την εφαρμογή μιας στερεότυπης και στείρας διαδικασίας. Όπως ο καλλιτέχνης, έτσι
                   και  ο  μάνατζερ  καλείται  συνεχώς  να  καινοτομεί  και  να  διαφοροποιείται,  κάτι  που

                                                                      32
                   αποδεικνύει τη δημιουργικότητα και πρωτοτυπία του .

                          Κατά  τον  ίδιο  τρόπο,  η  χρήση  του  όρου  Ποιμαντική  υποδηλώνει  τόσο  την
                   επιστήμη  της  Ποιμαντικής  ως  θεωρία,  όσο  και  την  τέχνη  της  διαποιμάνσεως  στις



                   30  Κumar, A., Sharma, R. 2000. Principles of business management. New Delhi : Atlantic Publishers and
                   Distributors, σσ. 8 - 9.
                   31  Βallard, P. Can theology be practical? In Willows, D. και Swinton, J. (Ed). Spiritual dimensions of
                   pastoral care. London and Philadelphia : Jessica Kingsley Publishers : σ.34.
                   32  Helfat, E. C., Martin, A. J. A perspective managerial capabilities : A perspective on the relationship
                   between managers, creativity and innovation in organizations. In Shalley, E. C., Ηitt, A.M., Ζhou, J.
                   (Ed).  The  Oxford  handbook  of  creativity,  innovation,  and  entrepreneurship.  New  York  :  Oxford
                   University Press :  σ. 422.

                                                           12
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18