Page 3 - liamis_despoina
P. 3
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Προκειμένου να καταδείξει κανείς την Παναγία ως Δέσποινα της
προσευχής, είναι απαραίτητο να αναφερθεί με λίγα λόγια στην μεγάλη
ευλογία αυτής της υπέρτατης πνευματικής πράξης –της προσευχής- και
ιδιαιτέρως, στα διαφορετικά της επίπεδα.
Οι Νηπτικοί Πατέρες μάς αναφέρουν ως πρώτη την προσευχή των
αιτημάτων. Είναι η κατάσταση, κατά την οποία ζητούμε από τον Θεό
κάτι. Δεύτερο επίπεδο είναι η προσευχή της δοξολογίας. Στην
κατάσταση αυτή ο άνθρωπος θεωρεί τα πάντα ως δώρα του Θεού και
εμπιστεύεται απόλυτα την πρόνοιά Του. Δεν ζητά τίποτα, διότι
απολαμβάνει το μέγιστο των δωρεών, την Θεϊκή παρουσία. Υπάρχει όμως
και ένα τρίτο επίπεδο: Εκείνο της σιωπής. Στην κατάσταση αυτή, ο
άνθρωπος της νήψεως σιωπά και εισέρχεται, από την προσευχή των
λόγων και των εννοιών στην «κατάσταση της προσευχής», στην οποίαν
απολαμβάνει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, «την δεδομένη …δια του
βαπτίσματος» (Μάρκου του Ασκητού, Περί βαπτίσματος). Διότι κατά
τους Πατέρες της Φιλοκαλίας, με το βάπτισμα ο Χριστός, σαν σε
κατάσταση αρραβώνος, εγκαθίσταται στην καρδία του ανθρώπου. Αν
όμως ο άνθρωπος, δια της καθάρσεως, αποβάλλει «το κάλυμμα της
παραβάσεως», ο ίδιος ο Θεός εισέρχεται στην ψυχή, «ίνα…και μονήν
παρ΄ ημίν ποιήση, ίνα μη μεπταίοι γενώμεθα» (Μακάριος ο Αιγύπτιος,
Ομιλίες 16 & 28). Στην κατάσταση αυτή έχουμε πλήρη ησυχία λόγων,
λογισμών, φαντασίας, εννοιών και κάθε άλλου στοιχείου, το οποίο
διασπά την ψυχή και την εμποδίζει να ατενίζει με απόλυτη προσήλωση
προς τον Νυμφίο.
Να είναι τυχαίο, πως το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της
Θεοτόκου είναι η σιωπή της; Να είναι τυχαίο, πως από το στόμα της
έχουμε ελάχιστες φράσεις και αυτές ολίγων λέξεων και απλού
περιεχομένου; Και τέλος, πώς να παραγνωρίσει κάνεις το γεγονός, πως
όλοι οι άγιοι και οι ασκητές, το πρόσωπο που βρίσκουν να πλημμυρίζει
την ύπαρξή τους μέσω της προσευχής είναι η σιωπηλή Παναγία;
2
