Page 35 - liamis-pnevmatikizoi

δίνει την θέση του στο Αρχέτυπό του. Αλλά και ο άγιος Θεόληπτος

θεωρεί ως τελικό σκοπό την ενέργεια της θείας χάριτος. Η ιαθείσα

καρδία εκείνων που διάνυσαν την πνευματική οδό «βλέπει» πλέον

ότι Αυτός που τώρα συναντούν έχει από πολύ πριν αρχίσει το

ανθρωποσωτήριο έργο Του «καθάπερ ἀρότρῳ τῶ σταυρῶ τῶ τιμίῳ

τάς ὑλομανούσας καρδίας τῶν ἀνθρώπων ὑπό τῆς ἀπιστίας καί

τῆς ἁμαρτίας νεώσας καί καινοποιήσας, σπέρματα θεογνωσίας καί

123
ἀρετῆς κατεβάλλετο ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν» .
Ακολουθώντας τον συλλογισμό αυτό, ο άγιος Γρηγόριος

διακρίνει τις αρετές σε εκείνες που ενεργούνται και σε εκείνες που

124
ενεργούν . Οι πρώτες ανήκαν στο πρώτο στάδιο. . Στο δεύτερο
125
στάδιο βρίσκεται ένα μέρος της ανταμοιβής του ποιούντος και

πάσχοντος, καθώς ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Έτσι εξηγείται

και ο τονισμός της υπομονής, «της κατά Θεόν γινομένης της

βασιλίδος των αρετών, του θεμελίου των ανδραγαθημάτων» . Η
126

σιωπή, η εγκράτεια, η αγρυπνία, η ταπείνωση , η αγάπη , και
128
127

123 Κ6, 94, 3, 43.
124 Αυτόθι
125 «...δυνάμεως δε , και ενεργείας, και οσμής ιδίας εκάστης αρετής ή κακίας
μαθείν και γνώναι ου του βουλομένου παντός εστιν, αλλά του ποιούντος και
πάσχοντος έργω και λόγω». 1268C.
126 1265Α.
127 ένθ.ανωτ. Ειδικά περί της ταπεινώσεως, ο άγιος Γρηγόριος επισημαίνει την
διττή διάστασή της: «Το έχειν εαθυτόν υποκάτω πάντων» και «Το επιγράφειν Θεώ τα
κατορθώματα. Και το μεν πρώτον, αρχή. το δε δεύτερον, τέλος». Πρβλ. Χαραλ.
Σωτηροπούλου, ΟΙ νηπτικοι Πατέρες…,σ. 76-77.

34